Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1953, Síða 209

— 207 —
1953
bús B. E-sonar kr. 146111.44 með 6% árs-
vöxtum af kr. 62611.44 frá 22. janúar 1954 til
13. nóvember s. á. og af kr. 146111.44 frá
þeim degi til greiðsludags og kr. 11000.00 í
niálskostnað.
11/1955.
Borgardómari í Reykjavík hefur
roeð bréfi, dags. 23. september 1955,
samkvæmt úrskurði, kveðnum upp á
bæjarþingi Reykjavíkur 21. s. m., leit-
að umsagnar læknaráðs i málinu nr.
1048/1952: Db. Þ. G-sonar og J. Á-
dóttir gegn V. Þ-syni og Eimskipa-
félagi íslands h.f.
Málsatvik era þessi:
Hinn 20. ágúst 1951 varð Þ. G-son,
verkamaður, . .., Reykjavik, fyrir
sbrsi, er hann var að vinna sein lúgu-
rnaður við uppskipun úr norska skip-
inu H. i Reykjavíkurhöfn. Slysið vildi
til með þeim hætti, að kassar, sem
dregnir voru með krana upp úr lest
skipsins, féllu niður á Þ. með þeim
afleiðingum, að hann klemmdist milli
þeirra og lúgukarmsins og hlaut
meiðsli.
Meiðslum slasaða er lýst svo í lækn-
isvottorði ..., sérfræðings í lyflækn-
isfræði í Reykjavík, dags. 23. október
1951:
»Þ. G-son (f. 28. október 1887) til
heimilis ..., Reykjavik, meiddist mjög
aivarlega við uppskipun úr E/s H. þ.
-0. ágúst síðastl. Brotnaði rif vinstra
megin og fylltist vinstra brjósthimnu-
b°i af blóði (hæmothorax lat. sin.).
Við það þrengdi að hjartanu, og olli
það miklum andþrengslum. Hefur Þ.
verið alveg óvinnufær siðan, en gæti
t. v. byrjað á sams konar vinnu
(»lúgumaður“) eftir vikutíma."
1 vottorði sama læknis, dags. 5.
pktóber 1953, segir svo að loknum
inngangsorðum:
»1) Þ. hefur stundað sama starf
dúgumaður) og áður en hann meidd-
ist. frá því í nóv. 1951 og þangað til
17- sept. 1953.
2) t>ó að starf þetta krefjist mjög
tdillar áreynslu, hefur Þ. kennt mæði
°8 andþrengsla við göngu og vinnu.
Mæði þessi, er ekki varð vart fyrr
en eftir slysið, hefur ágerzt jafnt og
þétt, unz hann varð að leggjast í rúm-
ið 17. sept. þessa árs vegna and-
þrengsla og bjúgs í fótum.
3) Þ. liggur nú heima, allþungt
haldinn af hjartabilun (arhythmia
perpetua, dilatatio cordis) og afleið-
ingum hennar, æðastiflu í lungum
(infarkt).
4) Ég tel sýnt, að Þ. verði alger
öryrki, þó að hann komist á fætur
aftur eftir sjúkdóm þennan.
5) Enginn vafi getur leikið á því,
að núverandi sjúkdómur er bein af-
leiðing slyssins þ. 20. ágúst 1951.“
Til viðbótar framangreindum vott-
orðum segir sami læknir í vottorði,
dags. 3. september 1954, að loknum
inngangsorðum:
„I. Þ. lézt þann 14. des. 1953 úr
hjartasjúkdómi þeim, er ég hef lýst í
vottorði, dags. 5. okt. 1953, eftir mjög
þunga sjúkdómslegu.
II. Rök þau, sem ég reisti á þá
skoðun mina, að sjúkdómur og dauði
Þ. sé bein afleiðing slyss þess, er hann
varð fyrir þann 20. ágúst 1951, eru
þessi:
1. Fyrir nefnt slys var Þ. heitinn
við góða heilsu.
2. Eftir slysið var hann alltaf las-
burða, þó að hann í tæp 2 ár stundaði
hið létta starf, sem skýrt er frá i fyrri
vottorðum (,,lúgumaður“).
3. Engin einkenni annarra sjúk-
dóma komu fram allan þann tima, er
leið frá slysinu til dauða hins slasaða.
III. Loks skal tekið fram, að ég
hafði verið heimilislæknir Þ. heitins
í samfleytt 24 ár, er hann andaðist.“
í málinu liggur fyrir vottorð Rönt-
gendeildar Landspítalans, dags. 5.
september 1950, og verður af þvi ráð-
ið, að Þ. hefur orðið fyrir áverka á
vinstra mjaðmarlið, áður en hann
hlaut meiðsli þau, er að framan grein-
ir. í vottorði þessu segir svo að lokn-
um inngangsorðum:
„Miklar arthrothiskar breytingar í
v. coxa, sérstaklega ofanvert í aceta-
Lulum með holumyndunum. Nokkur
þrenging á liðbili og kondensationir.
R. diagn.: Osteoarthrosis coxæ sin.
1. gr.“