Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1962, Blaðsíða 182

1962
— 180 —
Aðalkvartanir hans eru í sambandi við minnkun kynhvata, en sæðis-
rannsókn sýnir, að það eistað, sem eftir er, starfar eðlilega, og útlit
þess er eðlilegt.
Vegna slyssins verður að telja, að maðurinn hafi hlotið varanlega ör-
orku, og sú örorka telst hæfilega metin svo:
í 1 mánuð......... 100% örorka.
- 2 mánuði ....... 50% —
- 6 — ...... 25% —
og síðan varanleg örorka 10%.“
Læknisvottorð þau, sem vitnað er til, liggja frammi í málinu.
Málið er lagt fyrir læknaráð á þá leið,
að beiðzt er umsagnar um eftirtalin atriði:
1. Hvort læknaráð fallist á mat Páls Sigurðssonar tryggingayfirlæknis,
dags. 15. desember 1962, þar sem metin er tímabundin og varanleg
örorka stefnanda máls þessa af völdum slyss þess, er málið fjallar
um. Mat þetta er dskj. nr. 10 í málinu.
2. Fari svo, að læknaráð fallist ekki á greint örorkumat, óskast álit þess
um það, hver teljist hæfilega metin öroka stefnanda af völdum nefnds
slýss.
Tillaga réttarmáladeildar um álgktun læknaráðs:
Læknaráð fellst á örorkumat Páls Sigurðssonar tryggingayfirlæknis,
dags. 15. desember 1962.
Greinargerð og ályktunartillaga réttarmáladeildar, dags. 21. febrúar 1964,
staðfest af forseta og ritara 26. s. m. sem álitsgerð og úrskurður lækna-
ráðs.
Málsúrslit: Málið var fellt niður 28. maí 1964, þar sem aðilar munu hafa samið um
bætur.
2/1964.
Ármann Kristinsson, sakadómari í Reykjavík, hefur með bréfi, dags.
18. desember 1963, leitað umsagnar læknaráðs í sakadómsmálinu: Ákæru-
valdið gegn M. K-syni.
Málsatvik eru þessi:
Þriðjudaginn 17. júlí 1962, um kl. 17, gerðist sá atburður skammt vestan
við Grófina í Reykjavílt, að ákærði í máli þessu, M. K-son, ..., réðst að
manni að nafni K. J-son, ..., Reykjavík, og veitti honum líkamsáverka.
Geðheilbrigðisrannsóltn fór fram á ákærða, og framkvæmdi hana ...
læknir, sérfræðingur í tauga- og geðsjúkdómum, Reykjavík. Vottorð
læknisins er dagsett 9. febrúar 1963 og hljóðar svo: