Studia Islandica - 01.06.1940, Side 31

29
■dalnum, þó að Sigurði Vigfússyni litist enn betur á
sig þar sem hann hugði Laugarhús hafa verið. Sig-
urður Vigfússon trúði því fyrir fram, að Hrafnkell
hefði búið á Aðalbóli, fann þar tóftir eftir útibúr hans
og skála, leitaði jafnvel uppi haug hans, gróf hann
upp og flutti beinin til Reykjavíkur.1)
1) Matthías Þórðarson þjóðminjavörður hefur sýnt mér þá
vinsemd að gefa mér skýrslu um þessi bein, og fer hún hér á
eftir. Getur hver, sem vill, ráðið af henni, hver líkindi muni vera
til, að Sigurður hafi hitt á „haug Hrafnkels". En þessi eru um-
mæli Matthíasar Þórðarsonar (í bréfi til mín):
„Samkvæmt tilmælum þínum hef eg athugað á ný bein þau,
sem Sigurður Vigfússon gróf upp 11. júlí 1890 úr „haug, sem
var um 80 faðma út frá Aðalbóli í Hrafnkelsdal". Þau eru nú
með tölumerkinu 3466 og 3467. Um 20 örfúnir viðarbútar, sem
hann fann með beinunum, eru með tölumerkinu 3468. Hann telur
þetta komið til safnsins 4. sept. s. á., lýsir því ekki í dagbók
safnsins, en vitnar í dagbók sína frá rannsókninni, og er hana
að finna prentaða á bls. 39—42 í Árbók Fornleifafélagsins 1893.
Hann lætur þess þó getið í dagbók safnsins, að beinin nr. 3466
sé „Hrafnkels Freysgoða“. — Mér virðist stærð þessara beina,
nr. 3466, helzt benda til, að þau sé úr kvenmanni. Þau eru ekki
lengri en svo, að maðurinn, sem þau eru úr, hefur verið um 166
cm. að hæð, þau eru öll fremur grönn, höfuðkúpan fremur lítil
og framtennur fremur smáar, þær, sem nú eru með beinunum.
Tennurnar virðast benda til, að þessi maður hafi verið um
fimmtugt, er hann dó. — Hin beinin, nr. 3467, eru öllu gildari
og kunna að vera úr karlmanni, en mjög hefur hann verið lágur
vexti, og það, sem enn er til af kjálkunum, bendir til, að hann
hafi dáið fjörgamall. — Af skýrslu Sigurðar Vigfússonar má
sjá, að honum hafa virzt viðarleifar þær, sem hann fann með
beinunum, „sem sviðnar í eldi að utan“, og hann áleit, að „brennd-
um viði hefði verið dreift ofan á líkin“. Þeir viðarbútar, sem nú
eru nr. 3468, bera engin merki þess, að þeir hafi verið sviðnir
eða brenndir, og stafar svarti liturinn, sem enn er á þeim sum-
um, ekki af bruna, enda er hann venjulegur á við, sem hefur ver-
ið mjög lengi í jörðu. — Sigurður Vigfússon fann enga gripi
með þessum beinum, sem bent gæti á, frá hvaða tíma þau sé, né
hvort þau eru heldur úr karli eða konu, en lega beinanna nr. 3466
í moldinni, að þau lágu frá norðri til suðurs, bendir til, að þau
muni vera frá heiðni. Sigurður kveðst hafa fundið „ryðmold og