Studia Islandica - 01.06.1940, Síða 16

14
firðinga goðorð gengið í arf til sona þeirra. Þá félli allt
í ljúfa löð. Samt eru á þessu agnúar. Landnáma nefnir
konu Þjóstars, svo sem áður er getið, Iðunni dóttur
Molda-Gnúps. En Þjóstar hefði getað verið tvíkvænt-
ur, þó að þess sé hvergi getið. Gull-Þóris saga, sem er
eina heimild um Þuríði, segir, að hún hafi verið gift
Ketilbirni Gillasyni. En Ketilbjörn var drepinn, og
Þuríður hefði getað gifzt aftur. Hér má því vitanlega
hlaða getgátu ofan á getgátu, en þá ætti sjálfur
hornsteinninn að vera traustari en Gull-Þóris saga,
a. m. k. eins og hún er í þeirri gerð, sem vér nú höfum.
• Auk þess hefur Guðbrandur dregið einn son Hall-
steins undan í framtalinu, Þorgils örn, sem nefndur
er í Eyrbyggju og var faðir Þórðar, föður Ragnhildar,
er átti Þóroddur Þorbrandsson í Álftafirði. Þó að vér
vitum ekki meira um hann, er varhugavert að gera.
hann arflausan vegna Þuríðar úr Gull-Þóris sögu. Auk
þess má ekki gleyma því, að Þorsteinn surtur er enn
á lífi, þegar þingdeila Sáms og Hrafnkels á að gerast,
og hann hefði getað átt goðorð í Þorskafirði, þó að
hann byggi í Þórsnesi. Annars er nokkuð vafasami
um Þorskfirðinga goðorð yfirleitt, þó að Hallsteinn sé
nefndur ,goði‘ í Eyrbyggju. Mikil mannaforráð getur
hann varla hafa haft, þar sem öðrum megin við hann
voru Reyknesingar, en hinum megin Þorbjörn loki og
Ketill gufa, tengdasonur Geirmundar heljarskinns.
Hauksbók nefnir þá Geirmund, Úlf skjálga og Þórð
Víkingsson síðasta, þ. e. a. s. vestasta, er hún telur
göfugustu landnámsmenn í Vestfirðinga fjórðungi, en
getur þar ekki Hallsteins. Og ekki er annað sennilegra
en að hin þrjú goðorð í Þorskafjarðarþingi hafi um
940 verið í eigu þeirra Ýrarsona, Þórhalls og Odda,
Atla ins rauða og Þorkels í Alviðru. Hafi Hallsteinn
átt hlut í hofi með Reyknesingum, eins og Gull-Þóris
saga segir, þá hefur það mannaforráð, sem því hefur
fylgt, horfið óskipt til Reyknesinga, er Alþingi var