Rit Mógilsár - 2013, Side 63

Rit Mógilsár 27/2012 63

Inngangur
Skógarfura hefur lítið verið gróður-
sett hér á landi undanfarin 40 ár.
Ástæðuna fyrir því þekkja flestir, en
furulús (Pineus pini), hugsanlega í
samspili við kuldatíð á síðari hluta
20. aldar, skort á sambýlisörverum
og skort á náttúrlegum óvinum
lúsarinnar, drap flestar þær plöntur
sem höfðu verið gróðursettar fram
að því. Víða um land má þó sjá
hrausta og tígulega einstaklinga og
trjálundi sem lifað hafa af lúsafárið.
Um leið virðist furulúsin að mestu
hætt að vera til skaða á furu-
tegundum hér á landi. Hefur það
orðið til þess að endurvekja áhugann
á þessari trjátegund og vilja margir
meina að alls ekki sé fullreynt með
aðlögun skógarfuru að íslensku um-
hverfi, enda útbreiðslusvæði hennar
víðfeðmt. Þau skógarfurukvæmi sem
gróðursett voru hér á landi á síðustu
öld voru flest sótt til nyrstu fylkja
Noregs. Því er ekki ljóst hvort önnur
kvæmi hefðu staðið sig betur. Þar að
auki er hugsanlegt að kuldaskeið á
7.-9. áratug síðustu aldar og fleiri
vistfræðilegir þættir hafi hindrað
furuna í að verjast furulús og
óblíðum kjörum hér á landi á síðustu
öld. Til þess að fá svör við þessum
spurningum ákvað hópur skógar-
furufylgjenda að setja á fót kvæma-
tilraun með skógarfuru.
Skógarfurutilraun, niðurstöður eftir sjö ár
Lárus Heiðarsson1, Brynjar Skúlason2, Aðalsteinn Sigurgeirsson3
1Skógrækt ríkisins, 2Norðurlandsskógar 3Rannsóknastöð skógræktar, Mógilsá
1. mynd. Staðsetning skógarfurutilrauna gróðursettar 2004. .