Rit Mógilsár - 2014, Blaðsíða 15

Rit Mógilsár 31/2014 15
athygli á íþyngjandi ákvæðum og mót-
sögnum í umsögnum um skógrækt í skipulagi
sveitarfélaga.
Ný skipulagslög nr. 123/2010
Með nýjum skipulagslögum (nr. 123/2010.)
og reglugerð sem þeim fylgir (Reglugerð um
framkvæmdaleyfi, 772/2012.) voru gerðar
nokkrar breytingar sem geta haft áhrif á
framkvæmd skógræktar í skipulagi sveitar-
félaga. Til þess að skýra þessar breytingar og
áhrif þeirra á skógrækt hafa Skipulags stofnun
og Skógrækt ríkisins hafið endurskoðun og
undir búning að II. útgáfu leiðbeininganna
undir heitinu Skógrækt í skipulagi sveitar-
félaga.
Vonir standa til að þeirri vinnu ljúki að hausti
2014 og komi að gagni þegar nýjar sveitar-
stjórnir taka til við að endurskoða aðal-
skipulag sitt eins og lögbundið er. Helstu
breyting arnar í nýjum skipulagslögum varða
þrjú meginatriði:
1. Landsskipulagsstefna. Gert er ráð fyrir að
umhverfisráðherra leggi fram tillögu til
þingsályktunar um landskipulagsstefnu.
Í landskipulagsstefnu eru samþættar
áætlanir opinberra aðila um málaflokka er
varða landnotkun, byggðamál, náttúru-
vernd, samgöngur og orkunýtingu.
Landskipulagsstefna felur í sér stefnu
ríkisins í skipulagsmálum og almenn
sjónarmið til leiðbeiningar við skipu-
lagsgerð sveitarfélaga. Um þessar mundir
er Skipulagsstofnun að kynna skipulag
landnotkunar í dreifbýli og gert er ráð fyrir
að ráðherra leggi fram þingsályktunar-
tillögu um landsskipulagsstefnu haustið
2014. Í Lögum um landshlutaverkefni í
skógrækt (nr. 95, 2006) er gert ráð fyrir
að í hverju verkefni skuli stefna að því
að rækta skóg á að minnsta kosti 5% af
landi undir 400 m h.y.s. Um er að ræða
um 213.000 ha lands. Eðlilegt er að fjallað
verði um skógrækt sem landnotkunar-
kost í landskipulagsstefnunni en sveitar-
stjórnum ber síðan að taka tillit til
stefnunnar við gerð aðalskipulags.
2. Nýr landnotkunarflokkur. Samkvæmt
nýju skipulagslögunum eru skógræktar-
og landgræðslusvæði í fyrsta skipti
sérstakur landnotkunarflokkur. Þetta
fyrirkomulag gæti hugsanlega þýtt að
skipta þurfi upp landbúnaðarlandi eftir
búgreinum því áfram verður leyfilegt að
rækta skóg á landbúnaðarlandi.
Vandasamt er að setja skógræktarsvæði
framtíðarinnar á aðalskipulagsuppdrátt,
ekki síður nú en á tímum Sérstaka
svæðisskipulagsins. Fram að þessu hefur
verið látið nægja að gera sveitarfélögum
grein fyrir skógræktaráformum á land-
búnaðarlandi en ekki hefur verið reynt
að staðsetja fyrirhugaða skógrækt inn á
skipulagsuppdrætti aðalskipulags til langs
tíma. Sveitarfélög standa því frammi
fyrir því að þurfa að takast á við þessa
breytingu við gerð aðalskipulags.
3. Framkvæmdaleyfi. Þriðja breytingin
varðar ný lög um framkvæmdaleyfi.
Reyndar má segja að verklag LSV við gerð
skógræktaráætlana hafi um nokkurt skeið
verið með þeim hætti að í hverju ein-
stöku tilviki hefur verið leitað álits sveitar-
félags áður en samningur er endanlega
staðfestur og skipulagning skógræktar
hefst. Með þessum hætti hefur fyrirhuguð
framkvæmd verið vel kynnt. Þetta hefur
gefist vel og tryggt að sveitarfélögin séu