Rit Mógilsár - 2014, Blaðsíða 35

Rit Mógilsár 31/2014 35
svæðin skarast ekki við aðra landnýtingu
(3. mynd). Eins og áður sagði verða aðrar
niðurstöður ef forsendum er breytt.

Skógræktarstefna sveitarfélaga
Þessi aðferðafræði liggur nú fyrir og
sömuleiðis eru landupplýsingagögnin sem
notuð voru í þessa greiningu opinber og
öllum frjáls til notkunar. Sveitarfélög geta því
nýtt þessa aðferðafræði með þeim ramma
sem gerður hefur verið með skógræktar-
stefnu Reykjavíkurborgar til að vinna
eigin skógræktarstefnu. Sveitarfélög hafa að
öllum líkindum mismunandi áherslur
varðandi skógrækt og endurspeglast það
í þeim forsendum sem gefnar eru um
möguleg skógræktarsvæði. Í sumum tilfellum
er meiri áhersla lögð á landgræðsluskógrækt,
í öðrum á nytjaskógrækt, útivistarskógrækt
o.s.frv. Þessar mismunandi áherslur hafa
sömuleiðis áhrif á hvaða svæði eru útilokuð
til skógræktar vegna annarrar landnýtingar.
Þetta eru sjónarmið sem hvert og eitt
sveitar félag þarf að taka afstöðu til og getur
slík vinna aukið á faglega nálgun varðandi
tilgang og staðsetningu skógræktar. Þegar
sveitarfélög hafa tekið þá umræðu geta þau
nýtt sér þá aðferðafræði sem þróuð hefur
verið fyrir Reykjavíkurborg til að afmarka
möguleg skógræktarsvæði hjá sér. Þrátt fyrir
að sveitarfélög séu í dag á misjöfnum stað
í endurskoðun á aðalskipulagi þarf það þó
ekki að koma í veg fyrir að skógræktarstefna
sé unnin. Slík greinargerð getur orðið hluti af
aðalskipulagi við næstu endurskoðun þess.

Umræður
Skógrækt á Íslandi stendur á tímamótum.
Með tilkomu landshlutaverkefna í skógrækt
hefur skógrækt margfaldast og sömuleiðis
hafa landgræðsluskógar vaxið upp víða um
land eftir 1990. Skógrækt er því að slíta barns-
skónum hérlendis. Ýmis ræktuð skóglendi
eru tilbúin til fyrstu nýtingar og er þegar
kominn vísir að skógariðnaði í landinu.
Flestar spár gefa til kynna hlýnandi loftslag
á þessari öld sem hefur í för með sér aukið
flatarmál mögulegra skógræktarsvæða. Á
þessum tímamótum er framtíð skógræktar
því björt og miklir möguleikar felast í
skógrækt. Það er mikilvægt að greina
möguleikana eftir þeim skilyrðum sem til
staðar eru, bæði umhverfislegum og hag-
rænum. Sveitarfélög geta nú nýtt sér þá
aðferðafræði sem hér er kynnt til að meta
möguleg skógræktarsvæði. Sum sveitarfélög
hafa mikla skógræktarhefð og geta ýtt enn
frekar undir þá sérstöðu á meðan önnur
sveitarfélög telja aðra landnýtingu standa
framar. Það er hins vegar mikilvægt að
umræðan um skógrækt og landnýtingu
almennt sé fagleg og með þeirri aðferða-
fræði sem kynnt er hér er stuðlað að því.