Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2010, Qupperneq 47

Byggðin sem hvarf
áttu margir sæmilega skauta. Voru skautaferðir
þama afar rómantísk tilbreyting á frostkyrrum
tunglskinskvöldum og e.t.v. upphaf ævilangrar
samferðar elskenda gegnum lífið, hver veit!
Ekki minnist ég þess að mikið hafi farið
fyrir skíðamennsku Norðfirðinga framan af.
Þó man ég eftir örfáum sem áttu frumstæð
skíði og iðkuðu þá list að ganga langt upp
í ijall á snjóavetrum og bmna niður brekk-
umar og stjómuðu þessu brekkuskriði með
því að leggjast á skíðastafínn (sem bara var
einn heljarmikill lurkur) og stjóma þannig
hraðanum. Þennan leik sá ég frænda minn
Sigurjón Ingvarsson leika í fjallinu fyrir ofan
Bjarg, þegar þau Jóhanna áttu þar heima,
líklega 1933 eða 34.
Eg eignaðist mín fyrstu skíði síðla vetrar
1939 þegar Gunnar Olafsson, síðar skólastjóri
Nesskóla, hélt skíðanámskeið á Norðfirði
og hafði til sölu ódýr norsk furuskíði handa
börnum og unglingum. Er mér sérstaklega
minnisstæð ferð með Gunnari í Bagalsbotna
því varla var skíðasnjó að finna nær, enda
veturinn óvenju snjóléttur víða um land. Ur
því fer skíðaíþrótt að glæðast á Norðfirði og
jókst eftir að Stefán Þorleifsson fór að kenna
íþróttir og hvetja til ijölbreyttara íþróttalífs
upp úr 1940.
Hruni
Þegar kom út fyrir Bjargslækinn, þ.e. ytri
lækinn, sem afmarkaði Bjargstúnið, tók við
býlið Hruni. Þar höfðu Hjörleifur Marteins-
son og kona hans Margrét Diðriksdóttir búið
áratugum saman. Þau voru orðin gömul þegar
ég fór að muna eftir mér. Margrét virtist vera
við góða heilsu og var á ferðinni úti sem inni,
en Hjörleifur var mesta skar, þegar hann dó
upp úr 1930. Ég á tvær minningar um Hjörleif.
Sú fyrri er bundin við bæjarstjómarkosningar.
Neskaupstaður fékk kaupstaðarréttindi með
lögum árið 1929 og skyldi kosin bæjarstjórn
til eins árs, e.k. bráðabirgðastjóm, í janúar
1930. Ári síðar var svo kosin regluleg bæj-
Hjörleifur Marteinsson og Margrét Diðriksdóttir, Hruna.
Ljósmyndari: Sveinn Guðnason, Eskifirði. Eigandi
myndar: Skjala- og myndasafn Norðfjarðar.
arstjórn til fjögurra ára. Nú man ég ekki hvort
sögu mína af Hjörleifi og bæjarstjórnarkosn-
ingu bar upp á janúar 1930 eða janúar 1931
en býst frekar við að síðari dagsetningin eigi
við. Nema það að við Maggi Hermanns, dótt-
ursonur Hjörleifs og jafnaldri rninn, vorum
að leika okkur á Hjörleifstúninu, heima við
bæ. Koma þá allt í einu tveir menn með sleða
upp að húsinu og út er leiddur Hjörleifur
gamli og settur kirfilega á sleðann. Sá ég
það til sleðaferðar þessarar síðast að drátt-
armennirnir drógu sleðann með Hjörleif um
borð sem leið lá út á Nes. Löngu seinna var
mér sagt, að dráttarmenn sleðans hafi verið
kosningasmalar á veguin Páls Þormars, for-
ustumanns íhaldsins. Um það veit ég ekkert.
En við þessa frásögn var bætt því sem gerir
45