Strandapósturinn - 01.06.1993, Qupperneq 53

júní 1916 kemst hann loks með íslenskum fiskibáti frá Bergen til
Islands, og hafði þá verið 12 ár erlendis við nám og störf. Frá
Reykjavík hélt Bárður áfram til Isafjarðar, þar sem hann hafði
tekið að sér að setja á stofn skipabraut, sem hann síðan tók við
sjálfur og rak þar ásamt skipasmíðastöð, en seldi hana árið 1944 og
flutti til Reykjavíkur. Þar var hann ráðinn skipasmíðaráðunautur
Fiskifélags Islands og sá síðan um smíði Svíþjóðarbátanna svo-
nefndu þar í landi á vegum íslensku ríkisstjórnarinnar. Skömmu
eftir að Bárður hætti störfum í Reykjavík vegna aldurs, flutti hann
aftur til Isaijarðar og dó þar 10. júlí 1961 eins og fyrr segir.
Arið eftir að Bárður kom til ísafjarðar giftist hann Fillippíu
Hjálmarsdóttur og eignuðust þau einn son, þann er þetta ritar, en
sarna ár, 1918, dó Filippía úr spönsku veikinni. Síðari kona Bárðar
var Ágústa Þorsteinsdóttir. Árið 1934 heimsótti Bárður æsku-
stöðvar sínar við Steingrímsfjörð ásamt síðari konu sinni. Frásögn
þessarar ferðar hafði hann ritað og geymt í handriti, en ekki er
mér kunnugt um að sú ferðasaga hafi nokkurn tímann verið birt.
Þar er hinsvegar að finna ýmsan fróðleik um æskustöðvarnar og
æskuvini hans þar um slóðir, sem ég tel æskilegt að varðveita.
Þessvegna hefi ég hreinritað þessa ferðasögu til birtingar í
Strandapóstinum í von um að Strandamenn muni hafa ánægju af
að riija upp með honum þessi minningabrot og kynnast þeim
hlýhug, sem faðir minn ávallt bar til æskustöðvanna.
51