Strandapósturinn - 01.06.1993, Side 62

mér í hug að honum myndi nú hafa litist svo, að vel hefði verið
haldið áfram, með því að nú var allt svæðið innangarðs orðið
töðuvöllur. Nú héldum við áfram beina leið að Smáhömrum og
komum við þangað klukkan 8 síðdegis. Gekk þar úr hlaði hús-
bóndinn Karl Aðalsteinsson og bauð okkur öllum 7 að ganga í
bæinn. Húsfreyjan Þórdís Benediktsdóttir tók þar á móti okkur,
og bað okkur eftir litla stund að setjast til borðs og neyta kvöld-
verðar.
Eins og forðurn daga á Smáhömrum vorum við í þetta sinni líka
matarþurfi eftir langa útiveru og neyttum vel hinna rausnarlegu
veitinga. Þessi ungu hjón hafði ég ekki þekkt áður nema af af-
spurn. En förinni að Smáhömrum var nú aðallega heitið til að
heilsa og líklega kveðja í síðasta sinn gömlu hjónin Matthildi
Benediktsdóttur og Björn Halldórsson. Matthildur hafði nú verið
blind í mörg ár, en svo lítið hafði henni farið aftur að útliti, að
mér þótti hún alveg eins falleg og hún áður var. Björn var orðinn
rnjög sjóndapur, svo hann sá ekki nema í móðu, en bæði kváðust
þau ætla að ríða á kjörfund að Heydalsá þann 24. júní. Hjóna-
bandið virtist ekki hafa hrörnað. Björn vildi hafa Matthildi til
borðs með sér, því þegar hann var sestur stendur hann upp,
skimar í allar áttir og segir svo: „Hvar er Matthildur?“, en hún
hafði þá verið sest við hlið hans, og þá var það eins og það átti að
vera.
Kunningjar okkar frá Hólmavík héldu nú allir heim urn kvöld-
ið, nema Matthildur Björnsdóttir. Ungu hjónin sýndu okkur um-
hverfið og túnið, sem náði nú rétt að túninu í Þorpum og þannig
verið stækkað til mikilla muna.
Við Ágústa vorum svo um nóttina á Smáhömrum, en daginn
eftir fór ég ásamt Birni og Karli upp að Þorpum til að hitta
fermingarsystur mína Valgerði Jónsdóttur. Var þar flest með
líkum ummerkjum og áður var, nerna hvað túnið hafði verið
stækkað. Þorpsgil hafði þó sett þar á túnið sinn eyðandi framburð
af möl og grjóti til mikilla skemmda á stóru svæði á miðju túninu.
Síðari hluta dags þann 16. júní fórum við frá Smáhömrum. Karl
reiddi Matthildi inn að Hólmavík, en Þórdís fylgdi okkur að
Kollafjarðarnesi og komum við þangað klukkan 6 síðdegis. Próf-
60