Strandapósturinn - 01.06.1993, Qupperneq 110

öll grunnbrot hefbi ég varla treyst mér til að fara í þessu veður-
útliti.“ Við hreyfðum ekki aftur við fleygnum, enda held ég að
félagi minn hafi aldrei verið mikið fyrir þá tegund drykkjar gef-
inn og nokkru síðar nam Gissur staðar á skipalæginu út og frarn af
bænum í Þaralátursfirði. Við vorum komnir heirn, eða svo fannst
mér og þá ekki síður Gumma. Þegar við höfðum tengt Gissur við
legufærin fórum við út í skektuna sem varðveitti þau á rneðan við
vorum í burtu og rerum til lands. Um leið og við yfirgáfum hana á
fjörukambinum skall á okkur vindhviða af norðri og innan lítils
tíma brast á vitlaust veður með hellirigningu og síðar krapabyl.
Það var gott að koma heim í fjörðinn þetta kvöld og enn er mér
minnisstætt hve vel okkur var fagnað. Gömlu hjónin, Guðjón og
Anna, voru mér eins og raunar allt sumarið einstaklega góð og
létu mig því ekki gjalda þess þó að ég væri í raun og veru hálfgert
aðskotadýr þarna síðustu vikurnar. Þau voru að vísu ólík í háttum
en ákaflega geðþekkar manneskjur. Garnli maðurinn var stund-
um ofurlítið örgeðja, en hún var aftur fastlynd, fáorð en gagnorð.
Það var þroskandi að lilýða á hana segja frá bernskuárum sínum
og lifnaðarháttum fólks á hennar æskustöðvum. Hún talaði hægt
og skilmerkilega, og hafði frábært vald á málinu, enda reyndust
börn þeirra hjóna öll prýðilega vel gefið fólk og dugmikið. Það er
kannski ímyndun mín, en ég held nú samt, að eftir að óveðrið skall
á hafi heimilisfólkið fundist það okkur úr Helju heimt hafa.
Nokkrum dögum síðar hélt ég svo heim á leið og kom aldrei í
Þaralátursljörð, nema sem gestur, upp frá því. En einhvern veg-
inn urðu þessir sumarmánuðir mér eftirminnilegir og bærinn bak
við urðina, fjörðurinn og fólkið renna annað slagið gegnum vit-
und garnals manns eins og ljúfsár hending úr ljóði.
Við Gumrni hittumst þó oft eftir þetta sumar rnitt þarna í
firðinum, bæði úti á Horni næstu vorin, þar sem þeir austanmenn
reistu sér verbúð, sem ýmist var kölluð Austanmannabúð eða
Fjarðarmannahús og eins eftir að við fluttum báðir til ísafjarðar.
Þar tók hann um skeið nokkurn þátt í félagsmálum og ég var víst
eitthvað að gutla við það líka á tímabili, og þar gerði hann oftast út
sinn gamla og góða Gissur til margs konar veiðiskapar. Um skeið
leigði hann eyðijarðir á Ströndum og nýtti sér trjárekann af sömu
f08