Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.1994, Page 118

Strandapósturinn - 01.06.1994, Page 118
Óhljóðin við Gálgaholt En það er eitt sko sem er dáldið dularfullt skal ég segja þér, það er þarna fyrir innan vitann, það er holt sem heitir Gálgaholt, en ég veit nú eiginlega ekki af hverju það heitir það. En pabbi var búinn að segja frá því, að hann hefði orðið var við nokkrum sinnum, ekki þó mjög oft, einkennilegt hljóð þarna úr holtinu, þarna. Og við erum einu sinni að labba heim frá vitanum austur klettana sem kallað er, þá kom þaðan ámátlegt óhljóð maður. Svo hef ég verið að segja þeim það strákunum mínum. En svo er það núna fyrir, ja hvað ætli það sé sex, átta ár síðan, átta eða tíu ár síðan. Þá erum við með grásleppunet þarna frarnmi af vitanum, Jakob og ég, svo hann getur borið um þetta líka. Þá koma þessi ámátlegu óhljóð, það var hvíta logn og fínt veður, ég get ekki einu sinni lýst hvernig óhljóð þetta eru. Og Óli hann segist vera búinn að verða var við þetta líka. Þetta er sannleikur. Ég var að hugsa um það að þetta væri ekki ólíkt þessum útburðarveinum sem var verið að tala um. Ég veit nú ekki hvernig þau hafa verið sko. Þetta er sannleikur, þú getur spurt hann Jakob hérna; hann er búinn að heyra þetta eins greinilega og við, við hlustuðum á það, það stóð náttúrulega ekki lengi yíir en nógu lengi til þess. Og Óli hann segist hafa orðið var við þetta, einu sinni líka. Hann var þá í kríueggjaleit einhver staðar þarna út frá. Það var ekki þoka þegar við Jakob heyrðum þetta, en þegar við pabbi löbbuðum þarna heim þá var þoka og hvítlogn. Ja, éger ekki frá því að það geti verið eitthvað svona, það getur verið til svo margt þó maður viti ekki um það. Heldur þú virkilega að við höfum aldrei verið til fyrr en núna, lifað í nokkur ár og drepist síðan út, algjörlega án þess að vera nokkurn tíma til meir. Hvernig getur þú látið þér detta svona í hug, þú hugsar bara ekki lit í það. Þú ert þó viss um að þú sért lifandi núna, já já þú lifir nú góðu lífi. Heyrðu, nei ég veit það ekki, ég hefði haldið það að það væri eitthvað. Utlendingar hafa sagt það til dæmis að það hafi komið fyrir, þó ég hafi enga trú á því, sko að fólk sem fætt er bara til dæmis í Indlandi, að stúlka man eftir sér nákvæmlega á sama stað og hún var í fyrra lífi sko, áður en hún dó. Hún fæðist svo aftur á sama stað, þekkir húsið, þekkir 116
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158

x

Strandapósturinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.