Strandapósturinn - 02.01.2008, Blaðsíða 120

120
Ég fæddist árið 1919 á Hlaðhamri í Hrútafirði og átti þar heima
til þrítugs. Líklega dregur bærinn nafn sitt af klettahamri er geng-
ur út í fjörðinn, sem í daglegu tali er alltaf kallaður Hamar. Mikið
aðdýpi er fremst við Hamarinn. Um ca 150 metra frá hamars-
hausnum er sker, kallað Bóndasker. Þar á í fyrndinni bóndi frá
Hlaðhamri að hafa steytt á skerinu og drukknað. Bóndasker fer í
kaf á flóði.
Á uppvaxtarárum mínum var nógan fisk að fá í firðinum. Á
öllum bæjum við sjó í Bæjarhreppi var til árabátur og víða stund-
aðar fiskveiðar af miklu kappi. Þorskurinn gekk í fjörðinn um
mitt sumar, líklega seint í júlí eða snemma í ágúst. Ég man að oft
var verið að bollaleggja um það hvort hann væri kominn, en aldrei
spurt hvort hann kæmi. Ég minnist þess ekki að nokkur efaðist
um það. Hrútafjörður er 33 - 34 km langur og mjög djúpur. Í
fjarðarmynninu er dýptin nálægt 100 metrum en grynnkar þegar
innar dregur. Állinn er þó alls staðar meira en 20 metrar. Fyrir
innan miðjan fjörð er dýptin víðast hvar 24 - 27 metrar og rétt
innan við Borðeyri er fjörðurinn 26 metra djúpur.
Frá því ég man fyrst eftir mér var á Hlaðhamri mikið veitt af
þorski. Pabbi var áhugasamur um sjómennsku. Hann hafði sem
ungur maður róið til fiskjar frá Bolungarvík á síðustu árum ára-
Þorsteinn Ólafsson
frá Hlaðhamri Strandasýslu
Minningar
um
fiskveiðar
í Hrútafirði