Strandapósturinn - 02.01.2008, Page 83

83
gæðing smíðaði Gísli, afi minn, úr grannri viðargrein og telgdi
svo til að þá líktist hún hesthöfði. Var Nös eftirlætishestur
barnanna. Bogi var óspar á að lána Nös. Hún brást aldrei. Var
ávallt hin auðveldasta og fljót. Hægt var að leggja við hana beisli
og taum úr snærisspottum. Alltaf var Bogi ljómandi af ánægju yfir
Nös sinni. Eru þessir reiðtúrar með fyrstu minningum mínum.
Bogi dó meðan ég var enn ungur. Ég man lítið um þann at-
burð. En við söknuðum Boga en þó líklega afi minn mest. Hann
var þá orðinn blindur og sat oft einn að hugsunum sínum, sem
hann lét lítt uppi. Þegar Bogi var jarðaður var lík hans flutt á bátn-
um hans pabba til kirkju. Afi minn fylgdi þessum vesæla skjól-
stæðingi sínum til grafar. Séra Böðvar jarðsöng og flutti um hann
útfararræðu þar sem hann gerði lífi og ágöllum góð skil. Sérstak-
lega lagði hann út af því hversu afi minn hefði verið honum nær-
gætinn og góður, svo slík væru varla dæmi um, þar sem svo fatl-
aður aumingi ætti í hlut. Og ekki þurfti að spyrja um góðvild
ömmu minnar, Vilborgar, sem var orðlögð gæðasál.
12. september 2000
Fullu nafni hét áðurnefndur maður Bogi Jón Guðmundsson. Óvíst er um fæðing-
ardag en fæðingarár er 1884, d. 30. nóvember 1908. Móðir hans hét Silfá Bóasdóttir,
f. 8. október 1858, d. 12. desember 1884, þá skráð vinnukona á Kúvíkum. Silfá andast
sama ár og Bogi fæðist, en ekki er vitað hvort hún hefur látist af barnsförum.
Skondið tilsvar
Gísli Gíslason, bóndi í Ófeigsfirði, f. 25. ágúst 1870, d. 1. apríl
1928, var fákænn maður og einfaldur, en besta sál. Barngóður var
hann með afbrigðum og hrekklaus, glaðsinna og gambraði oft
hátt.
Höfðu menn ungir sem aldnir gaman af orðum Gísla. Gísli var
tvíkvæntur. Sigþrúður Jónsdóttir hét fyrri kona hans, f. 30. júní
1854, d. 9. október 1916, einföld gæðasál. Sigþrúður dó úr
krabbameini á sjötugsaldri. Gísli vildi gera útför hennar virðu-
lega. Kom hann í kaupfélagsbúðina á Norðurfirði. Verslunarstjóri
var þá Torfi Guðmundsson frá Ófeigsfirði. Skýrði Gísli Torfa frá