Strandapósturinn - 01.06.2012, Blaðsíða 41

41
síðan kvöldmat og fórum svo í bólið. Vöknuðum hressar og fullar
eftirvæntingar, athuguðum fjárhaginn og ég sem hafði þurft að
slá fyrsta lán ævinnar átti aðeins fyrir farinu austur, gistingu á
Akureyri og þrisvar fyrir kaffi. Fannst mér þetta stórfínt og um
Veigu var eitthvað svipað ástatt. Stóð þetta allt og stemmdi og
vorum við harla glaðar. Fengum við okkur morgunkaffi og
drukkum það með heimspekilegri ró, áhyggjur vissum við ekki að
væru til.
Ráfuðum við nú úti og loks kom rútan. Við króuðum bílstjórann
strax af og tilkynntum honum að við ætluðum til Akureyrar með
honum. Í stað þess að taka okkur tveim höndum og bjóða okkur
brosandi upp í farkostinn sagði hann, nei með mér fáið þið ekki
far í dag, bíllinn er þéttsetinn.
Nú fór þó að syrta í álinn. Við báðum hann svo vel sem við
kunnum en hann var ekkert nema þvermóðskan og sagði nei,
fáráðlingar sem ekki hefðu haft vit á að panta sér far gætu sko
setið á sínum rassi, það mál kæmi ekki við sig.
Veiga, sem var gædd þeim eiginleika að geta töfrað hvaða strák
sem var upp úr skónum, bara með því að líta á þá, lagði sig nú alla
fram en ekkert dugði. Bílstjórinn virtist alveg ónæmur fyrir henni.
Við getum setið á toppnum ef þú festir okkur eins vel og
töskurnar, sagði ég, svona til að segja eitthvað. Við komumst
aldrei austur með því að gista hér aðra nótt því þá eigum við ekki
nóg fyrir farinu. Það hnussaði eitthvað í bílstjóranum, hann
horfði á okkur rannsakandi augum og við settum upp spariandlitið
og mændum á hann. Allt í einu ýtti hann húfunni fram á enni og
klóraði sér vel og lengi, því ætli karlmenn þurfi alltaf að klóra sér
ef þeir lenda í vandræðum, ekki klóruðum við Veiga okkur og
vorum það þó við sem í vandræðunum sátum.
Já, upp á toppinn með ykkur, sagði nú bílstjórinn, allt í einu og
glotti, þreif í spotta og tók að losa yfirbreiðsluna af dótinu.
Við áttum nokkur augnablik von á því að hann skipaði okkur
að klifra en af því varð þó ekki, hann henti dótinu okkar upp,
snaraðist sjálfur upp á toppinn, lagaði til og festi yfirbreiðsluna
vel. Bíðið þið svo, sagði hann um leið og hann stökk niður og
snaraðist inn á hótelið að fá sér í gogginn. Eins og það væri
nokkur hætta á að við yfirgæfum bílinn.