Strandapósturinn - 01.06.2012, Qupperneq 49

49
Guðmundur P. Valgeirsson
Bæ í Trékyllisvík
Land-
skeggið
Milli Litlu-Ávíkur og Reykjaness á Ströndum er hátt og sér-
kennilegt fjall sem heitir Reykjaneshyrna. Að sunnanverðu
breiðir hún úr sér grasi gróin frá rótum Ávíkurdals þríhyrnd
að lögun og er ekki ósvipuð risavöxnum píramída. Eru línur
hennar mjúkar og fagurlega dregnar hvaðan sem á hana er litið.
Að norðaustan gengur hún snarbrött að sjó fram. Eru þar víða
syllur og snagar og hengiflug af þeim fram í sjó. Á einum stað eru
breiðir stallar nokkuð grónir grasi og káli. Kallast það Landskegg.
Verður ekki í það komist nema ofan frá eftir gjá, sem gengur þar
niður, eða á sjó þegar ládautt er. Kindur sækja nokkuð þangað
niður á þessar gróðurflesjar. Er erfitt að komast þar niður og ekki
öllum hent. Hefur oft verið erfiðleikum bundið að ná kindum
þaðan, einkum eftir að jörð tekur að frjósa. Kemur það ósjaldan
fyrir að þær kindur sem þarna lenda hætti sér á hálar brautir og
lenda þá í ófærum einstigum. Í haust1 lentu tvö lömb frá Víganesi
þarna í sjálfheldu. Stóðu þau á klettasnös gróðurlausri þar sem
ógerlegt var að komast að þeim. Mun syllan sem þau stóðu á hafa
verið 50–70 m ofan sjávarmáls, snarbratt niður og undir stórgrýtt
urð við sjávarmál, en sjór fellur upp að berginu á flæðum.
Lambanna varð fyrst vart þarna 1. október. Lá ekki annað fyrir
þeim en hungurdauði þarna á syllunni. Þann 21. október sást að
annað lambið var horfið af syllunni og var talið að það hefði
hrapað og væri dautt. Daginn eftir gerði Gunnar Lýðsson, eigandi
1 Ekki er vitað hvaða ár Guðmundur skráði þessa frásögn.