Litli Bergþór - 01.06.2022, Qupperneq 63

Litli-Bergþór 63
Aratunga var öfunduð af dansleikjaauglýsingunum,
þær voru svo stuttar og hittu svo vel.
„Aratunga, Aratunga, dansleikur laugardagskvöld, Aratunga.“
„Aratunga, Þorsteinn Guðmundsson laugardagskvöld,
Aratunga.“
Það voru mjög margir steinhissa á vígsludeginum, þegar nafnið
var afhjúpað. Það var eigendanefndin sem „þáði“ þetta nafn frá
félögunum þrem. Garðar og Stenna telja að fyrstur til að nefna
nafnið opinberlega hafi verið Helgi í Hjarðarlandi, sem þá var
formaður byggingarnefndarinnar.
Fyrsta stóra félagsheimilið í uppsveitunum var tekið í notkun 1958
á Flúðum. Aratunga fylgdi í kjölfarið og síðan félagsheimilin á
Borg í Grímsnesi árið 1966 og í Árnesi í Gnúpverjahreppi árið 1970.
Það kom sjaldan fyrir að rólegheit væru í húsinu fyrstu árin, en
eftir að Borg og Árnes komu til, höfðu Aratungumenn frumkvæði
að því, að helgunum var skipt á milli þeirra. Fyrst voru það bara
Flúðir og Aratunga. „Og Flúðir urðu algerlega undir svona
fyrstu sumrin.“
Yfir sumarmánuðina voru haldnir fjölmennir dansleikir í
Aratungu. Garðar hefur það eftir Svavari Gests í endurminningum hans, að vitað væri til að það hefðu verið
seldir 1032 miðar á dansleik hljómsveitarinnar í Aratungu. Þá var bara einstefnuakstur. „Þá var farið hringinn
og út okkar megin“ segir Garðar. „Það kom sér vel, að það var gott veður.“ Þrátt fyrir að lögregla frá Selfossi
væri á staðnum var engum fjöldatakmörkunum fylgt eftir.
Það gat kastast í kekki á sveitaböllum og það kom fyrir að það þurfti að „kæla“ einstaklinga sem ekki tókst að
hafa stjórn á sér. Til þessa var útbúinn klefi í kjallaranum þar sem þeim órólegustu var komið fyrir. „Við höfðum
örugglega engan rétt á að setja menn í fangaklefann.“ Garðar hafði mikla samvisku af því þegar sveitungi
var settur í klefann. „Honum leið ekki vel þar. Efast um að það hafi staðist lög. Það hefði þurft að hafa hjá
þeim mann til að gæta þeirra í klefavistinni. Ef einhver hefði látist þarna inni hefði það getað orðið þungt
fyrir húsið.“
Hitt og þetta
Fyrsta vistin
Stenna var 9 ára þegar hún fór fyrst í vist, en þá var að fjölga hjá hjónunum í Hveratúni, þeim
Guðnýju og Skúla. Þarna var Sigrún að koma í heiminn árið 1949. Stenna var þá fengin til að
gæta eldri systurinnar, Ástu, sem þá var að verða tveggja ára.
Þá voru Skúli og Magnús, faðir hans, stundum á Sigurðarstöðum (Krosshól), en þar voru þeir með
einhverja ræktun. Stenna fékk það hlutverk að færa þeim kaffi þangað og henni fannst leiðin ansi
löng. Það var henni mikið áfall þegar Ásta datt ofan í skurð, rétt hjá Hveratúni. „Það var alveg
hræðilegt. Ég skammaðist mín mikið.“
Boddýbíllinn
Árið 1952 var Stenna farin að sækjast í afþreyingu utan heimilis og þá kom sér vel, að Skúli
í Hveratúni átti lítinn pallbíl og boddý á hann, sem hann notaði talsvert til að flytja fólk í
sundlaugina í Reykholti eða á skemmtanir á Vatnsleysu. Þessi bíll var rauður að lit og boddýið
grænt, í minningunni.
Dansleikur í lok júlí, 1961. Mynd af timarit.is.
Boddýbílar! - Ja
þessi nútími.
►