Vaka : tímarit um þjóðfélags- og menningarmál - 01.03.1938, Blaðsíða 68

VAKA 1. árgangur . 1. ársfjórðnngur
En hvernig fer þetta svo venju-
lega, þegar barnið stækkar? Það
verður ódælt, heimtufrekt og til
ófriðar á heimilinu. Og annað-
hvort verða foreldrarnir nú leik-
föng barnsins, eða það fær aldrei
frið á heimilinu fyrir umvöndun-
um og ávítum. Til þessara vand-
ræða kemur ekki, ef komið er
fram við barnið frá fæðingu sem
sjálfstæðan einstakling, fullnægt
af móðurlegri nákvæmni lífsþörf-
um þess og því kennt frá upphafi
að hlýða ákveðnum reglum.
Þó að ég hafi hér aðallega rætt
um það, er aflaga fer og til bóta
stendur, er mér það auðvitað vel
ljóst, að mikið er til af góðum
foreldrum, sem af meðfæddri
hneigð, góðum vilja og hugviti
sínu hitta á heppilegar uppeldis-
aðgerðir og veita börnum sínum
gott uppeldi. En eðlishneigðin ein
er ekki nægileg. Ég hika ekki við
að fullyrða, að jafnvel þessum
góðu foreldrum, væri ómetanleg-
ur styrkur og öryggi í raunhæfri
uppeldisþekkingu, svo að þau
vissu ákveðið, hvað þau væru að
gera. En því miður er ekki öllum
foreldrum gefin eðlishneigð til
uppeldisstarfa, og þeim er því
full þörf á haldkvæmri þekkingu
þar að lútandi, til þess að ekki
lendi allt í hættulegu fálmi. Hvert
augnablik í lífi barnsins er svo
þýðingarmikið, að allar aðgerðir
uppalendanna verða að hafa á-
kveðið markmið og miðast ein-
62
göngu við þarfir barnsins og eðli
þess. Minnumst nú, hvers krafizt
er af verkfræðingnum, sem fer
með storknandi steypuleðjuna.
Hér að framan hefi ég leitast
við að leiða athygli að hinni knýj -
andi nauðsyn á að bæta uppeldis-
menntun foreldranna. Ég hefi
einnig bent á, að allt það, sem
vel fer i œsku, fylgir manninum
til fullorðinsára, engu síður en
mistökin. Þess vegna byrjar upp-
eldi foreldranna raunverulega á
börnunum. En þekkingaratriða í
þessum efnum er mönnum eigi að
síður nauðsynlegt að afla sér sem
unglingar, fullþroska fólk og for-
eldrar. — En hvers er sanngjarnt
að krefjast af foreldrunum undir
þeim skilyrðum, sem nú eru fyrir
hendi og hvað þarf að gera fyrir
þessi mal? Það virðist sanngjarnt
að ætlast til þess, að foreldrar
sýni áhuga fyrir uppeldismálum
og kappkosti að kynna sér þau
mál eftir föngum. En það geta
þeir nú þegar, m. a. með því að
fylgjast með erindum, sem flutt
eru í útvarpið um þessi mál, lesa
greinar, sem tímarit flytja og
bækur, sem út eru gefnar. Má þar
t. d. minna á hina ágætu bók,
U'p'peldið eftir Bertrand Russel,
sem út kom í fyrrahaust í þýð-
ingu Ármanns Halldórssonar, ma-
gisters. Einnig Leiki og leikföng
eftir dr. Símon Jóh. Ágústsson.
Sú bók er einstæð í sinni röð.