Vaka : tímarit um þjóðfélags- og menningarmál - 01.03.1938, Side 76

YAKA 1. árgangur . 1. ársfjórðungur
Við trúum á mátt okkar sem
einstaklinga, en ekki síður á mátt sam-
taka okkar. Við berum í brjósti óskir,
sem efalaust eiga eftir að rætast, og
aðrar, sem aldrei rætast, fölna og deyja.
— Við erum metnaðargjörn, en jafn-
framt hirðulaus á sumum sviðum, og
lofum þá tilviljuninni að ráða.
Við skiptumst í flokka og ljáum á-
kveðnum stefnum fylgi okkar af hjart-
ans sannfæringu, og við erum utan
flokka — einnig af sannfæringu. — Við
verjum málstað okkar grimmilega, ef
á hann er ráðizt.
En þrátt fyrir skoðanamun okkar,
keppum við öll að sama marki, og
höfum að mörgu leyti líkar lífsskoðanir.
Við trúum á mátt okkar, á framtíðina og
sigur þess góða. Orð Þorsteins Erlings-
sonar getum við líklega öll gert að okkar
eigin orðum:
„Ég trúi því, sannleiki, að sigurinn þinn
að síðustu vegina jafni,
og þér vinn ég,konungur,það sem ég vinn,
og því stíg ég hiklaus og vonglaður inn
í frelsandi framtíðar nafni.“
Eru þessi orð ekki eins og komin frá
þínu eigin hjarta, þú ungi maður og þú
unga kona?“
Axel Kristjónsson.
.... Það er ekki langt síðan sam-
vinnuhreyfingin hóf göngu sína á ís-
landi, en þó er það svo langur tími, að
vel má ráða gildi samvinnuhreyfingar-
innar af þeirri reynslu, sem þegar er
fengin. Fylgjendum hennar fer ört fjölg-
andi, enda er samvinnustefnan stefna
komandi tíma. Hún felur í sér það, sem
gera þarf á ókomnum árum. Hún er
stefna mannúðar og hugsjóna, fræðslu
og framfara. Hún er stefna æskulýðsins,
enda hefir hún í sér fólginn máttinn til
þess að hrinda á brott drunganum og
deyfðinni, sem ríkir í atvinnuvegum
landsins.
Undir hvítbláa fánanum á grundvelli
samvinnustefnunnar, mun æskan vinna
sína stóru sigra á sviði atvinnumála,
menningar, friðar og frelsis."
Ágúst Hólm.
.... En er það rétt, að við unga
fólkið vilium nota aukin lífsþægindi og
félagslíf til þess að lifa svallsömu
skemmtanalífi og vinna sem allra
minnst? Nei, það tel ég ranghermi, enda
þótt allmikið hafi borið á drykkjuskap
meðal yngra fólksins. Vaxandi bind-
indisfélagsskapur meðal æskunnar í
skólum landsins bendir til þess, að
æskan muni að lokum bera sigur úr
býtum í baráttunni við Bakkus.
Við unga fólkið viljum áreiðanlega ljá
lið hverju nýtu og góðu málefni. Við
viljum skapa aukna menningu ov félags-
líf og meiri lifsþægindi, sem allir geta
orðið aðnjótandi. Og það verður okkar
hlutverk að hagnýta náttúruauðæfi
landsins stórum betur en nú er gert....
Það er vissulega réttmæt krafa, að við
unga fólkið látum mikið til okkar taka
og látum ennþá meira eftir okkur liggja
en næsta kynslóð á undan okkur, því að
við höfum notið betri vaxtarskilyrða,
meiri menntunar og betra aðbúnaðar
á allan hátt.... Framtíðin getur verið
björt framundan, þó að nú séu erfiðir
tímar. Mörg verkefni bíða úrlausnar.
Og það verður vafalaust okkar verk,
unga fólksins, að leysa mörg þeirra til
heilla fyrir okkur sjálf og ókomnar
kynslóðir.
En æðsta hlutverk æskunnar er að
vernda sjálfstæði þjóðarinnar, stjórnar-
farslega og fjárhagslega, persónufrelsi
þegnanna og stjórnarfyrirkomulag lýð-
ræðis og þingræðis.“
Bjarni Bjarnason.
„.... Hvað víðvíkur afstöðu æskunnar
til eldri kynslóðarinnar, verð ég að játa,
að mér finnst
unga fólkið ekki
taka nægilegt
tillit til þess
eldra, og að það
vilji gera frem-
ur lítið úr leið-
beinin'gum þess.
Þetta er að sumu
leyti eðlilegt. Nú
ríkir annar tíð-
arandi en fyrir
30—40 árum síð-
an. Viðhorf og
aðstaða eru ger-
breytt. Þó ber
æskunni nauðsyn til þess að taka tillit
til þess, sem liðið er. Skylda hennar er
að hagnýta sér reynslu horfinna kyn-
slóða. Þar að auki hlýtur öll hagsýni að
mæla með því. Reynsla og þekking und-
angenginna kynslóða á að vera eins og
orðabók, sem flett er upp í til þess að
leita að einhverju, sem er óljóst ....