Úrval - 01.08.1945, Síða 8

Úrval - 01.08.1945, Síða 8
6 ÚRVAL áliti höfðu þeir vanrækt níu tíundu af öllum skyldum sínum — þeir höfðu ekki haft nein viðskiptasambönd, ekki átt fjölskyldur, ekki einu sinni greitt skatta. Móðir mín, sem gerði meira en bæta úr þeirri guðrækni, er föður minn skorti, skrifaði einu sinni í vísnabókina mína: „Öttastu guð og haltu boðorð hans“. En einkunnarorðin, sem faðir minn skrifaði, voru: „Gerðu skyldu þína og óttastu engan“. Siðfræði föður míns var endanleg og ótvíræð. Mað- ur átti að vera upplitsdjarfur, óttalaus o g heiðarlegur, og bursta fötin sín vel; og yfirleitt gera alltaf hið rétta á öllum sviðum lífsins. Hið rétta í trú- arlegum efnum var að fara í einhverja góða kirkju á sunnu- dögum. Faðir minn efaðist aldrei um tilveru guðs. Þvert á móti höfðu þeir komizt að einhverjum undarlegum en gagnkvæmum samningum. Hann virtist sjá guð í sinni eigin mynd — guð sem var lítið gefinn fyrir tilfinningasemi, en mat meira þrek og virðuleik, þó að faðir minn hefði hins vegar aldrei getað skilið, hversvegna guð hafði skapað „svona mikið af bannsettum heimskingjum og demokrötum“. Guð og faðir minn hittust sjaidan: starfs- svið þeirra voru svo ólík; en þeir báru fullt traust hvor til annars, og voru sammála um flest, að því er faðir minn hélt. Guði hlaut til dæmis að þykja mjög vænt um móður míná, eins og honum sjálfum. Guð vissi að hún hafði sína galla, en hann sá, að hún var góð og ást- úðleg — þó að hún hefði stund- um rangar hugmyndir um pen- inga. Auðvitað elskaði guð móður mína, eins og allir aðrir hlutu að gera. Ef einhver vafi yrði um vegabréf föður míns við Gullna hliðið, treysti hann því að móðir mín myndi hjálpa sér að komast inn. Það var hennar hlutverk. Faðir minn var ólíkur móðir minni í því, að hann fann aldrei til lítilmótleika. Þetta var móð- ur minni ráðgáta. Annað fólk fór í kirkju til þess að betrast, sagði hún við hann. Hvers vegna gerði hann það ekki líka? Hann svaraði undrandi, að hann hefði enga þörf fyrir að betrast — hann væri nógu góður eins og hann var. Það var hreint ekki auðvelt fyrir föður
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.