Úrval - 01.08.1945, Qupperneq 25

FEGURÐARLYF I FÖGRUM UMBÚÐUM
23
sjálfir, heldur fá þær tilbúnar
frá efnaverksmiðju. Ég komst
að því að ein slík verksmiðja
framleiddi ódýrt krem með sér-
stöku vörumerki handa stóru
vöruhúsi, en setti jafnframt
nákvæmlega samskonar krem í
skrautlegar umbúðir, fyrir
þekkta snyrtistofu og var það
selt á 40 krónur krukkan!
En fegurðarlyf hafa einn eig-
inleika, sem engin efnagreining
getur sannprófað, Það má kalla
hann von eða trú. Það eykur á
fegurð konu, ef henni sjálfri
finnst hún vera falleg. Skraut-
legar umbúðir og hátt verð geta
stuðlað að því að efla slíka til-
finningu.
Hvaða kona mundi finna upp-
örvun í því að fara inn í næstu
búðarholu og fá þar afgreidd
fegurðarlyf eftir vigt, eins og
tólg?
En skynsöm kona kaupir von-
ina ekki of háu verði. Hún ger-
ir sér ljóst, að hin fögru fyrir-
heit auglýsinganna eru ótrygg
sem verðgrundvöllur. Hún veit,
að beztu vörurnar eru sjaldan í
íburðarmiklum skrautumbúð-
um, og að með skynsamlegu vali
muni henni lánast að bæta um
handarverk náttúrunnar án allt-
of mikils tilkostnaðar.
o
o
Kaupbætir.
Bandariskt herskip var á verði við strendur Filippseyja, þegar
lítill bátur kom að skipshliðinni og voru í honum nokltrar stúlk-
ur og' einn gamall maður, sem buðu minjagripi til sölu.
Sjómennirnir höfðu brátt keypt alla gripina, og að síðustu
bauðst einn til að kaupa skyrtu, sem ein stúlkan var í. Stúlkan
var ekki ánægð með boðið og hvöttu félagar sjómannsins harm
þá til að bjóða hærra.
En stúlkan var ekki ánægð fyrr en boðið var komið upp í
eina lengju af sígarettum, tvö ullarteppi og nokkrar hermanna-
skyrtur.
Þá fór hún úr skyrtunni — og innanundir var hún í annari
skyrtu.
— A. A. Kennedy í „Magazine Digest."