Úrval - 01.08.1945, Qupperneq 62

60
URVAL,
„Jæja, hvað sérðu núna.“
„Nú sé ég gult búr, og ég sé
líka fugl.“
„Er fuglinn í búrinu?“
„Ne-ei.“
Aftur færði hann plöturnar:
„Hvað sérðu nú?“
Þá kallaði barnið með ákefð:
„Fuglinn er kominn í búrið “
Það var full ástæða til að það
sýndi ákefð. Þegar fuglinn
sýndist á annað borð kominn í
búrið, er örðugasta kafla æf-
inganna lokið. Augun eru byrj-
uð að vinna saman, og heilinn
tekur við einni skýrri mynd. Að
vísu sýnast augun enn röng, en
síðar komast þau í eðlilegt horf.
Það fæst með því að færa
myndaplöturnar í sundur. Aug-
un, sem horfa á fuglinn og búr-
ið, fylgja eftir ókvikult. Við
það tognar á vendivöðva aug-
ans. Með 30 mín. æfingu,
tvisvar eða þrisvar í viku, rétt-
ast augun smám saman.
Læknirinn, sem ég horfði á,
færði plöturnar nokkra milli-
metra í sundur. Síðan sagði
hann við litlu stúlkuna:
„Reyndu nú að halda fuglin-
um í búrinu — láttu hann ekki
sieppa, hvað sem tautar.“ Að
balda fuglinum í búrinu, er ein
sú mesta einbeitingarraun,
sem hugsast getur. Hinir fín-
gerðu vöðvar augans eru
spenntir til hins ýtrasta á með-
an augu og hugsun berjast við
að sameina það, sem leitast við
að greinast í tvennt. Eftir tíu
mínútna þolraun er jafnvel
þrekmikill maður þrautuppgef-
inn. Það er mér kunnugt um af
eigin raun.
Sjónréttingaraðgerðar kosta
tíma og óendanlega þolinmæði.
Tíminn, sem aðgerðin krefst, er
misjafnlega langur. Fer það
eftir því, hvaða persóna á í
hlut, og hvernig sjónskekkjtmni
er háttað. Að jafnaði eru það
sex mánuðir, ef setið er fyrir
tvisvar í viku-
Hættast er við að börn verði
rangeyg á aldrinum sex mán-
aða til sex ára.
Gleraugu geta dugað ein sam-
an til að rétta sjónina, og má
þá oft hætta að nota þau, þegar
frá líður. En sé engu skeytt,
daprast sjónin fljótlega á ranga
auganu. Þegar hún er að mestu
farin, getur augað rétzt aftur.
Þannig getur ranga augað
stundum lagast, með því móti
að fórna sjóninni á því að miklu
leyti.
Það er engu síður mikilvægt
en augnaæfingar eða notkun