Úrval - 01.12.1946, Side 47

Úrval - 01.12.1946, Side 47
HARX POGO OG MANNÆTURNAR. 45 ingar þeirra,“ sagði hann hæg- látlega. „Við meðferð þessara kvilla á sjálfum mér gat ég gert tilraunir, þangað til ég hitti á það rétta.“ Þannig lét Fox skógarflug- una setjast í opinn skurð á lær- inu á sér, vel vitandi að þetta mundi orsaka stórt kaun, sem græfi sig inn í bein. Einnig lét hann hina andstyggilegu 18 þmnl. löngu þúsundfætlu bíta sig í beran handlegginn, en við biti hennar fann hann enga lækningu. Hann segir, að þegar þúsund- fætla bíti sig, fari hann heim í hreysi sitt eins fljótt og hann geti, því að hann viti, að fram- undan séu óþolandi kvalir í 18 klukkustundir. „Ég dreg upp úr- ið mitt, vef mé 18 vindlinga og leggst niður. Síðan reyki ég einn vindling á klukkutíma fresti, þangað til hin harða raun er á enda og bólgan fer að renna af, og handleggur eða fótleggur verður srnárn sarnan eðlilegur aftur. Nafnið Hari Pogo fékk hann vegna þess, hve oft hann hafði orðið að berjast vio hitaveiki, en nafnið þýðir: sá sem liggur á grúfu. Dökku ,,börnin“ hans höfðu gefið honum það, þegar þau hvað eftir annað höfðu fundið hann liggjandi á grúfu á einhverjum skógartroðningn- um, meðvitundarlausan og kval- inn af malaríu. Hann hafði séð töfra og svartagaldur, sem hann gat ekki útskýrt. Hann hafði séð „pen- ingamann" standa nakinn á ströndinni fyrir framan „helg- an eld“ og hrista skelpeninga úr tómum höndunum. Hann var viðstaddur bálför höfðingja San Christobal ættkvíslarinnar, og sá að eldurinn eyddi líkam- anum að innan, þannig að eftir var aðeins húðin, sem ekki hafði einu sinni sviðnað, en lög- un líkamans hélzt áfram ó- breytt. Annað töfrabragð, sem hann mun aldrei gleyma, var það sem þeir nefna: að róa yfir „lón hinna dauðu,“ en hinir innfæddu jarða þá dánu á þann hátt, að þeir binda þá í sitjandi stellingar og sökkva líkunum þannig, að þau sitji í hálfhring eins og á ráðstefnu, á lcóral- botni hins kristaltæra lóns. Einu sinni á ári fara íbúar eyjarinnar, á hinum haglega út- skornu kænum sínum, út á lón- ið til þess að sýna hinum dánu virðingu. Ef horft er niður í sjó- inn, virðist manni sem hinir
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.