Úrval - 01.12.1946, Síða 47

Úrval - 01.12.1946, Síða 47
HARX POGO OG MANNÆTURNAR. 45 ingar þeirra,“ sagði hann hæg- látlega. „Við meðferð þessara kvilla á sjálfum mér gat ég gert tilraunir, þangað til ég hitti á það rétta.“ Þannig lét Fox skógarflug- una setjast í opinn skurð á lær- inu á sér, vel vitandi að þetta mundi orsaka stórt kaun, sem græfi sig inn í bein. Einnig lét hann hina andstyggilegu 18 þmnl. löngu þúsundfætlu bíta sig í beran handlegginn, en við biti hennar fann hann enga lækningu. Hann segir, að þegar þúsund- fætla bíti sig, fari hann heim í hreysi sitt eins fljótt og hann geti, því að hann viti, að fram- undan séu óþolandi kvalir í 18 klukkustundir. „Ég dreg upp úr- ið mitt, vef mé 18 vindlinga og leggst niður. Síðan reyki ég einn vindling á klukkutíma fresti, þangað til hin harða raun er á enda og bólgan fer að renna af, og handleggur eða fótleggur verður srnárn sarnan eðlilegur aftur. Nafnið Hari Pogo fékk hann vegna þess, hve oft hann hafði orðið að berjast vio hitaveiki, en nafnið þýðir: sá sem liggur á grúfu. Dökku ,,börnin“ hans höfðu gefið honum það, þegar þau hvað eftir annað höfðu fundið hann liggjandi á grúfu á einhverjum skógartroðningn- um, meðvitundarlausan og kval- inn af malaríu. Hann hafði séð töfra og svartagaldur, sem hann gat ekki útskýrt. Hann hafði séð „pen- ingamann" standa nakinn á ströndinni fyrir framan „helg- an eld“ og hrista skelpeninga úr tómum höndunum. Hann var viðstaddur bálför höfðingja San Christobal ættkvíslarinnar, og sá að eldurinn eyddi líkam- anum að innan, þannig að eftir var aðeins húðin, sem ekki hafði einu sinni sviðnað, en lög- un líkamans hélzt áfram ó- breytt. Annað töfrabragð, sem hann mun aldrei gleyma, var það sem þeir nefna: að róa yfir „lón hinna dauðu,“ en hinir innfæddu jarða þá dánu á þann hátt, að þeir binda þá í sitjandi stellingar og sökkva líkunum þannig, að þau sitji í hálfhring eins og á ráðstefnu, á lcóral- botni hins kristaltæra lóns. Einu sinni á ári fara íbúar eyjarinnar, á hinum haglega út- skornu kænum sínum, út á lón- ið til þess að sýna hinum dánu virðingu. Ef horft er niður í sjó- inn, virðist manni sem hinir
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.