Úrval - 01.12.1946, Síða 48

46
tmVAL
dánu ruggi fram og aftur og séu
jafnvel með handapati, eins og
þeir væru að tala saman. Hann
veit ekki hversvegna líkin halda
sér svona lengi og hvers vegna
fiskar éta þau ekki.
Hari Pogo er ekki þröngsýnn
vandlætari. Hann sér ekkert
athugavert við það, þótt konur
gangi nm með mittisskýlu eina
eða. jafnvel allsnaktar.
Hann segir, að því meiri föt
sem þær séu í, því meiri húð-
sjúkdóma hafi þær. Hann bros-
ir að sögunni um konurnar, sem
höfðu eignast hermannanær-
skyrtur til að hylja nekt sína,
og klipptu tvö stór göt framan
á þær til þess að hafa þær opn-
ari.
Hann veit að ættflokkar eyj-
anna. hafa sínar eigin aðferðir
til að halda saurlifnaði í skefj-
um, þótt þær séu ekki eins rót-
tækar og fyrr, þegar hin seku
skötuhjú voru drepin með spjót-
um. Samt sem áður hefir hann
leitast við að fá menn til að
leggja niður þann óvana, að
lána konur sínar vinum sínum
eða gestum, enda þótt það væri
einu sinni álitin sjálfsögð gest-
risni.
Á 45 ára starfsævi Hari
Pogo hefir mannátið svo að
segja horfið, en hann hefir
verið jafnákafur við að við-
halda hollum venjum Suður-
hafsmalaja, svo sem aðferð
þeirra við að draga úr ósam-
lyndi innan ættflokksins.
Þegar tveir menn berjast,
verður sá sem sigrar að heim-
sækja þann sigraða fyrir sólar-
lag, og borga honurn ákveðna
upphæð í skelpeningum, til þess
að sýna að hann vilji honuni
ekkert illt, og þegar sonur við-
takandans nær fullorðinsaldri,
skilar hann þeim aftur í hend-
ur sonar gefandans. Loks halda
fjölskyldurnar stóra veizlu, til
að sýna að málið sé útkljáð.
Það er þrennt, sem hægt er
að kaupa fyrir skelpeninga, eða
kona, svín og bátur.
Ræðumenn hafa samt meiri
not af þeim. Þegar þeir halda
langa ræður, borga þeir hverj-
um góðum áheyranda fyrir að
hlusta. Hari Pogo segir að þetta
sé siður, sem vert væri að gefa
gaum.
Hari Pogo er stöðugt undr-
andi yfir hæfileikum hinna inn-
fæddu til að þekkja hvern
annan af fótsporum þeirra.
Hann segir, að það sé ekki
óvanalegt að þeir geti þekkt
spor allra þeirra sem búa í