Úrval - 01.12.1946, Page 53

Úrval - 01.12.1946, Page 53
ÖLDUNGAR ÓSIiAST 1 VINNU 51 reykjarpípu sína og spyr: „Hérna, geturðu valdið henni ijessari?" Hinn brosir við og jánkar því. „Ágætt, þetta er þyngsta átakið hér,“ heldur Levy áfram, „svo að ég býst við, að þú sért hæfur til starfsins.“ Allur vandinn er sá einn, að hæfa verkið getu mannsins, og gagnkvæmt. Reykjarpípurnar eru framleiddar með auðveldum, einföldmn og síendurteknum vinnuaðferðuum. Næstmn öll handtökin er hægt að gera sitj- andi. Er þörf á fagkunnáttu? Já, en það er hægt að læra hana. Þama í verksmiðju Levys eru menn á sextugs-, sjötugs- og jafnvei áttræðisaldri að læra nýja handiðn. Vinnan er fólgin í heflun, sögun, grópun, slípun, eftirliti með vöruvöndun og pökkun. Hver sem vinnan er, þá er hún þó starf — og starfið vekur sjálfstraust. Einn starfsmannanna — hann var á sjötugsaldri sá — sagði mér, að hann hefði árangurs- laust leitað sér að atvinnu í sex eða sjö ár, eftir að gúmmíverk- smiðjan, sem hann vann hjá, fór á hausinn. í örvilnun sinni réði hann sig um tíma til snattvinnu gegn sendisveinskaupi, þangað til hann frétti af veiksmiðju Levys og kornst þar að. Þarna vinnur þýzkur Amerí- kani, sem kom til Bandaríkj- anna fyrir 40 árum sem fim- leikamaður. Hann vann lengi hjá stóru hringleikahúsi, en varð svo fyrir því óhappi að slasast á mjöðmimii. Þegar hann kom til „Smoking Pipes, Ine,“ fyrir fjórum — fimm árum, fór hann fram á að vinna þar í fyrstu sem lærlingur, fyrir 14 dollara laun á viku. Þá hafði hann ný- lega misst atvinnu sína í veit- ingahúsi í Jersey, þar sem hann var gæzlumaður í snyrtiklefa karla. Nú vinnur hann sér inn 50 til 60 dollara á viku í ákvæð- isvinnu. Karlar og konur, sem leita atvinnu hjá Levy, eru tíðum hnugginn og hrædd um, að eng- imi not verði af starfskröftum þeirra framar. En þau skipta brátt um skaplyndi. Þau viðrast upp og taka að brosa við lífinu á nýjan leik og gera að gamni sínu. Sjálfstraust þeirra vaknar fljótt, eftir að þau eru komin inn í þetta samfélag öldung- anna. „Ellin einangrar mann,“ segir einn. „Æskan vill ekkert hafa við mann saman að sælda.“
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.