Úrval - 01.02.1948, Side 21

Úrval - 01.02.1948, Side 21
RÓMANTlSK ÁST í RÉTTU LJÓSI 19 að sé réttur hvers einasta góðs Bandaríkjaborgara. Það er því ekkert undrunarefni, þótt hann (eða hún) verði óánægð út af smámunum og kasti brott því, sem unnizt hefur, til þess að geta keppt eftir hinu ófáanlega. Enginn hefur sagt þessum veslmgs ungmennum, að það sé ófáanlegt. Það hefur verið skrökvað að þeim. Það er kominn tími til að skýra þeim frá nokkrum óþægi- legum staðreyndum varðandi ástina. * Sumar af hinum einföldustu blekkingum í sambandi við ást- ina, eru erfiðastar viðfangs. Tökum til dæmis þá kenningu, að forsjónin hafi fyrirhugað hverjum einstaklingi einn ákveð- inn maka og engan annan. Manni gæti dottið í hug, að for- sjónin, sem á að hafa undirbúið þetta svona vandlega, myndi sjá til þess, að sérhver einstakling- ur fyndi hinn ákveðna maka sinn. En þess eru f jölmörg dæmi í lífinu, að svo er ekki. Ef við föliumst á þessa forsjónarkenn- ingu, þá hljótum við að álykta, að forsjónin sé annaðhvort á- kaflega klaufsk í að koma rétt- um aðilum saman eða hún hafi gaman af að horfa á mannanna börn leika þenna bjánalega felu- leik. Það er ekki lengur tízka í bók- menntum að halda á iofti þess- ari kenningu um makaval for- sjónarinnar, enda var hún farin að láta á sjá. Ef maður spyrði unga elskendur, hvort þau tryðu því, að guðieg forsjón hefði stefnt þeim saman, svo að þau yrðu aðnjótandi hamingjunnar, þá myndu þau vafalaust svara neitandi, það færi í bága við heiibrigða skynsemi að trua siíku. En undir niðri myndi þeim þó finnast þetta. Enda þótt fólk vilji ekki játa kenninguna um makavalið opinberlega, er það þó svo, að flestum ungum elsk- endum finnst sem þeim hafi ver- ið stefnt saman af ásettu ráði, og ef þetta eða hitt hefði ekki farið svo og svo, þá hefðu þau sennilega aldrei hitzt eða að minnsta kosti ekki fengið tæki- færi til þess að uppgötva ást sína. Ef ég hefði ekki farið til Cape Cod í staðinn fyrir að fara til Gloucester, hugsar Emily með sjálfri sér, þá hefði ég aldrei hitt Ralph. Ef ég hefði ekki gleymt hattinum mínum og far- ið að sækja hann, segir Ralph við sjálfan sig, þá hefði ég ekki 3*
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.