Úrval - 01.02.1948, Síða 90

88
ÚRVAL
margt, sem þurfti að segja, var
sagt á máli trúarbragðanna. Það
var auðvitað betra, að það væri
-sagt á því máli, heldur en að það
væri látið ósagt. En ég held, að
við getum nú skýrt hlutina bet-
ur og nákvæmar. Ég ætla að
nefna nokkur dæmi. Það er rétt-
ara að segja, að heimurinn sé
gerður samkvæmt áætlun eins
skapara, en að segja, að í hverju
tré og hverju skýi búi andi, sem
stjórni því. Það er enn réttara
að segja, að hann sé háður lög-
málum, sem við getum uppgötv-
að, ef við athugum hann og ger-
um tilraunir með hann. Hindúar
og Búddatrúarmenn halda, að
dýrin hafi réttindi eins og mað-
urinn, af því að í þeim búi sálir
•dauðra manna, eða sálir, sem
eiga eftir að taka sér bólfestu í
mönnum; ef ég hef skilið
Monsignor Knox rétt, álítur
hann, að dýrin hafi enga sál og
engin réttindi. Ég held að rétt-
ara sé að segja, að dýrin séu
komin af sömu forfeðrum og
við, og séu nógu lík okkur til
þess að eiga kröfu á nokkrum
en ekki öllum réttindum, sem
mönnunum ber. Loks kenna
mörg trúarbrögð, að ef við
elskum náunga okkar, munum
við að launum hljóta hamingju,
venjulega í öðru lífi. Nútíma
sálfræðingar segja að óvinátta
í garð náunga okkar sé ekki
annað en spegilmynd af baráttu
innra með okkur sjálfum. Ef
þú hatar náunga þinn, fer ekki
hjá því að þú hatir sjálfan þig,
og þá ert þú óhamingjusamur,
jafnvel þó að þú sért heilsu-
hraustur, ríkur, og menntaður.
Ég trúi því, að sannleikurinn
sé ákaflega mikilvægur, þótt
ekki sé nema sem leiðarvísir til
réttrar breytni, og að við eig-
um ekki að setja fram neina
kenningu sem algeran sannleika
nema við álítum, að hún sé að
minnsta kosti nógu nærri sann-
leikanum til þess að geta verið
slíkur leiðarvísir. 1 síðasta út-
varpserindi mínu sagði ég, að
ég áliti, að ekki ætti að segja
börnum söguna af örkinni hans
Nóa sem sanna sögu, og bréfrit-
ari í ,,The Listener" mótmælti
þessu. Ég held, að sagan sé
ágæt, og að öll börn ættu að fá
að heyra hana og margar aðr-
ar sögur aftan úr grárri forn-
öld. En ef börnunum er kennt,
að hún sé sönn samtímis því,
sem þeim er kennt, að morð og
þjófnaður séu illvirki, munu
þau sennilega, þegar þau komast
að raun um, að til er meira en