Úrval - 01.02.1948, Síða 100

S8
tJRVAL
hátíðlega, „vitið, hvernig er að
hafa hemil á tilfinningum f jöld-
ans. Margt bendir til, að stjóm-
imar í Mið-Austurlöndum séu
að missa valdið yfir fólkinu.“
Pulltrúi Líbanon lagði einnig
áherzlu á þessa heitu þjóðernis-
kennd arabiskrar alþýðu, og
vilja hennar til að grípa til vopna
heldur en fóma hugsjónum sín-
um.
Þingfulltrúamir hlustuðu með
athygli. Málsvarar arabiska
bandalagsins vora frjálsmann-
legir og fluttu mál sitt af still-
ingu og festu. Ef frá er talinn
Feisal, emír frá Saudi Arabíu,
sem klæddur var í skósíða araba-
skikkju, hefðu þeir allir getað
gengið inn í þingsal öldunga-
deildar Bandaríkjaþings án þess
að nokkuð í útliti þeirra eða
f ramkomu vekti gran um að þeir
væm ekki úr hópi þingmann-
anna.
Og þeir höfðu valið orð sín
vel. Frelsi, sjálfstæði, mannrétt-
indi — allt era þetta orð, sem
eiga djúpar rætur í sögu Eng-
lands, Frakkíands og Banda-
ríkjanna. Samt fannst mér, þeg-
ar ég hlustaði á þessi hljóm-
fögru orð, sem eitthvað vant-
aði. Eða einhvem?
Og allt í einu varð mér það
ljóst: Það var Múhammeð, sem
vantaði. Á þingfundum SÞ og
nefndarfundum þess á milli,
voru allir aðilar mættir nema
Múhammeð: alþýðumaðurinn í
Mið-Austurlöndum, maðurinn
sem vinnur á bómullarekrum
Egyptalands, selur dagblöð á
götuhornum Bagdadborgar,
teymir úlfaldann sinn yfir nakt-
ar eyðimerkur Sýrlands eða
plantar ólívutrjám á þurrar
hæðir Landsins helga. Múhamm-
eð, sem í milljónatali ber nafn
spámannsins — og lítið annað.
Þingfulltrúamir sáu hvergi
votta fyrir Múhammeð. Og ef
þeir hefðu séð hann, ef tötra-
leg, berfætt mannvera hefði
gengið fram hjá þeim í veitinga-
salnum, hefðu þeir sennilega
haldið að það væra hillingar,
og beðið um aðra víntegund.
Það er vafasamt, að þeir hefðu
séð nokkum svip með þessu
feimna, tötralega og horaða
manntetri og hinum bardaga-
fúsu frelsishetjum, sem arab-
isku mælskumennirnir höfðu
verið að vara þá við.
Og ekki mundi Múhammeð
fyrir sitt leyti hafa botnað mik-
ið í því, sem fram fór. Honum
hefðu óað hinir miklu salir, stað-
ið stuggur af villugjörnum göng-