Úrval - 01.02.1948, Síða 116

114
TJRVAIL
ættum að gera eitthvað fyrir
hann? Hann á ekki nema tíu
pund — svo tekur fátækrahælið
við. Og ef þér hefðuð séð veggja-
lýsnar í kjallaranum!“
„Nóg er komið — alveg nóg.
Ég skal gera allt, sem þér sting-
ið upp á.“
„Mér datt í hug að við gætum
efnt til samskota meðal listunn-
enda.“
„Þeir eru ekki til,“ sagði Bad-
gery.
„Nei, en það er til nóg af fólki,
sem skrifar sig á af hégóma-
skap.“
„Ekki nema það fái eitthvað
fyrir peningana.11
„Það er alveg satt. Ég hugsaði
ekki út í það.“
Spode þagði andartak. „Við
gætum stofnað til samsætis hon-
um til heiðurs. Hið mikla Tillot-
son samsæti. Aldursforseti
brezkrar listar. Tengiliður við
fortíðina. Getið þér ekki séð það
fyrir yður í dagblöðunum? Ég
skal gera mat úr því í World’s
Review —. Það ætti að geta
lokkað uppskafningana til að
koma.“
„Og við skulum bjóða lista-
mönnum og gagnrýnendum —
öllum þeim. sem sífellt eru að
fara í hár saman. Það verður
gaman að heyra þá rífast.“ Bad-
gery hló. Svo varð hann aftur
þungur á brúnina. „En þetta
verða samt sem áður lélegar
sárabætur fyrir freskómynd-
imar mínar. Þér borðið að sjálf-
sögðu miðdegisverð með mér.“
„Það er ekki auðvelt að neita
góðu boði. Ég þakka.“
m.
Það var ákveðið, að Tillotson
samsætið skyldi haldið þrem vik-
um seinna. Spode, sem átti að
sjá um allan undirbúning, reynd-
ist með afbrigðum góður skipu-
leggjandi. Hann leigði stóra
veizlusalinn í Café Bomba og
fékk gestgjafann, með góðu og
illu, til þess að lofa að framreiða
mat handa fimmtíu manns fyrir
tólf shillinga á mann, vín inni-
falið. Hann sendi boðsbréf og
safnaði samskotafé. Hann skrif-
aði grein um Tillotson í World’s
Review — eina af þessum töfr-
andi og fyndnu greinum, þar
sem blandað er saman þeirri
stimamýkt og lítilsvirðingu,
sem venja er að viðhafa um snill-
inga frá 1840. Hann gleymdi
heldur ekki Tillotson sjálfum.
Hann fór daglega til Holloway,
til þess að hlusta á endalausar