Úrval - 01.12.1953, Blaðsíða 12

10
tJR VAL
anda sem orkugjafa líkt og aðra
fæðu. 30 ml. af whisky fram-
leiða 70 hitaeiningar, hérumbil
jafnmikið og 41/4 teskeið af
sykri, vænn smjörbiti eða stór
brauðsneið. Vínandi er fitandi,
sé önnur fæða ekki minnkuð.
Daglegur cocktail getur verið
hættulegur vaxtarlagi konunnar
ekki síður en sælgætisát. Aftur á
móti minnkar mikill drykkju-
maður venjulega við sig mat.
Matarlystin versnar og hann
venst á að drekka máltíðirnar
að mestu. Ef hann drekkur y>
lítra af whisky á dag fær hann
um 1200 hitaeiningar eða helm-
ing þess, sem hann þarf, en hann
fer á mis við þau steinefni,
eggjahvítuefni og fjörvi, sem
tilsvarandi magn af venjulegum
mat myndi færa honum. Miklir
drykkjumenn sýkjast oft af
fjörviskorti, fá beri-beri, pell-
agra og taugarýrnun.
Mikil drykkja getur leitt til
krampasamdráttar í lokunar-
vöðva magans. Þá getur vínið
legið tímum saman í maganum
og afleiðingin verður ógleði og
uppköst. Þetta getur stafað af
óvenjulegri viðkvæmni magans
eða verið sálrænt fyrirbæri. Það
þarf varla að taka það fram, að
svona menn verða varla
drykkjurútar.
Mest áberandi eru áhrif
vínanda á heilann. Hve trufl-
unin er mikil og víðtæk fer
eftir vínandamagninu í blóðinu
og heilavefjunum. Sé það um
0,05% í blóðinu, en það verður
hjá meðalmanni, sem hefur
drukkið 60—90 ml. af whisky,
sljóvgast efsti hluti heilans,
miðstöðvar fyrir sjálfsaga, að-
hald og dómgreind. Á þessu stigi
finnst þeim, sem drekkur að
hann sé fær í flestan sjó, frjáls
maður. Mikið af venjulegum
sjálfsaga hans hverfur, hann
leyfir sér sitt af hverju, er
skrafhreyfinn og getur ráðið við
hvern sem er. Sjálfsgagnrýnin
er greinilega skert.
Vínandi um 0,1% í blóðinu,
svarandi til 150—180 ml. af
whisky, sljóvgar að nokkru
hreyfimiðstöðvar heilans. Gang-
ur mannsins verður óstöðugur,
honum gengur illa að komast í
yfirhöfnina, á bágt með að hitta
skráargatið í útidyrahurðinni
og hnýtur um venjuleg orð.
Á þessum fyrstu stigum er
maðurinn góðglaður eða vel
kenndur. Aðalatriðin eru sljóvg-
un á skynjunar- og hreyfistarfi.
Áfengi örvar ekki taugakerfið
eins og áður var og er almennt
haldið. ímynduð örvun stafa af
minnkuðu aðhaldi. Áhrifunum
má líkja við það, að hemlar eru
teknir úr sambandi en ekki bætt
við orkugjafann. Ekki þarf að
drekka mikið til þess að fingra-
leikni minnki, heyrn og sjón
verði ógleggri, snertiskynjun
förlist og hreyfisvör taki lengri
tíma. Þrátt fyrir þetta tap, sem
hægt er að mæla, heldur sá sem
drekkur því fram, að viðbrögð
hans, skynjun og dómgreind sé
betri.