Úrval - 01.02.1956, Qupperneq 18

16
tjR VAL
geymir. Hitadælan á, að áliti
Thomsons, mikla framtíð fyrir
sér, einkum til upphitunar húsa.
Hún er „einskonar utanhúss
kæliskápur, sem tekur hita úr
umhverfi sínu, þjappar honum
saman og flytur hann inn í hús“.
Fullyrða má því, að verði um
einhvern skort að ræða á næstu
öld, verður það ekki skortur á
orku. Öðru máli gegnir um ýmis
efni. Menning vor mundi hafa
orðið öll önnur, ef vér hefðum
ekki fengið ýms þau efni, sem
komið hafa til sögunnar á síð-
ustu 50 árum, svo sem létta
málma, plast, málmblöndur o. fl.
Mennirnir hafa verið svo lán-
samir að finna miklar námur,
auðugar af dýrmætum málmum,
en jafnvel slíkar námur eru ekki
óþrjótandi og brátt mun að því
koma, að nýta verður lélegar
námur. Til þess þarf bættar
vinnsluaðferðir, bæði að því er
snertir vinnslu djúpt í iörðu þar
sem mikill hiti er og „úrvinnslu
lítils verðmætis úr geysimiklu
hráefni". Thomson drepur á
möguleika námuvinnslu djúpt í
jörðu á svipaðan hátt og olíu-
vinnslu. Undir jarðskorpunni er
bráðin eðja, sambland af stein-
efnum og lífrænum efnum. Eng-
inn veit hve mikið er af þessari
eðju, en ef hægt væri að finna
slíkar æðar, er hugsanlegt að
hægt væri að bora niður í þær
og dæla eðjunni upp á yfirborð
jarðar.
Ef til vill er hafið þó væn-
legri auðlind til vinnslu málma
og annarra dýrmætra efna.
Hlutfallslegt magn slíkra efna
er að vísu mjög lítið, en „nám-
an“ má teljast óþrjótandi. Sum
sjávardýr safna í sig málmum,
sem eru nauðsynleg efni í blóð
þeirra. Til eru fiskar, sem safna
í sig kopar og vanadíum, sem
í sjónum eru aðeins í hlutfall-
inu 1:5.000.000.000. Thomson
telur hugsanlegt, að rækta megi
jurtir eða aðrar lífverur, sem
annist fyrir oss fyrsta stig
vinnslunnar, en síðan taki vél-
arnar við.
Mikið er hægt að gera til að
auka styrkleika efna, t. d.
málma. Til þess þarf aðeins að
sigrast á byggingargöllum í
kristöllum málmanna. Afleiðing
þess mun verða gerbreyting í
gerð og útliti mannvirkja. Hús,
flugvélar, hengibrýr o. fl. munu
gerbreytast. Byggingar 21. ald-
arinnar munu ef til vill bera
svip af reiða seglskips, þar sem
þilin milli grannra burðarstoða
og ása eru léttar þynnur, sem
margar verða gagnsæjar.“
I samgöngum hafa orðið
geysilegar framfarir á undan-
förnum 50 árum, og munu án
efa verða áfram. Vasatalstöðvar
(walkie-talkie) munu verða al-
menningseign eftir að endurbæt-
ur hafa verið gerðar á transis-
tornum, sem koma á í tækin í
stað lampa. Sjónvarp mun ná
mikilli útbreiðslu. Búast má við
að haldnir verði „mannfundir"
þar sem hver maður er heima
hjá sér eða í skrifstofu sinni.