Úrval - 01.10.1958, Qupperneq 73

ÁST OG GRÓÐUF-
ÞaS var ekki laust við að hann
yrði gramur, því að hann gat ekki
fellt sig' víð að konur væru með
höfuðklút; það var einn stríðsára-
ósiðurinn, sem konan hans gat aldrei
vanið sig af. En meðan hann var að
horfa á stúlkuna., hnykkti hún til
höfðinu svo að það losnaði um klút-
inn. Hann sá að hún var komung.
Klúturinn féll laust að hári hennar
og það gljáði á þykkt, jarpt hárið.
Hún leit stillilega. á hann og það
var einhver hroki í augnaráðinu, sem
koma honum á óvart. Hann fann aft-
ur til gremju — hann hafði sannar-
lega fengið sig fullsaddan af vor-
veðrinu í London — og eitthvað varð
þess valdandi að hann lyfti hattinum.
Hún sagfii ekki orð og bærði ekki
á sér. Hann var jafnvel ekki alveg
viss um að hún hefði veitt því at-
hygli að hann tók ofan. Hann gerði
það næstum ósjálfrátt og það var
búið og gert á augabragði. Hann
fann aðeins ofurlitla gremju og æs-
ing stíga upp í hálsinn á sér og í
næstu andrá sá hann að hún starði
niður i gólfið.
Þegar hann var kominn út og hafði
gengið nokkurn spöl, varð honum
fyrst ljóst, hve hlýtt og fagurt kvöld-
ið var: að eikurnar, sem höfðu verið
alsettar brumknöppum fyrir viku,
stóðu nú í fullu laufskrúði og mynd-
uðu yndisleg grængul lauftjöld, sem
þegar voru farin að verða brún af
sólarhitanum. Og inn á milli þeirra,
meðfram veginum, stóðu stór hag-
þornin alsett hvítum blómum, og
höfgur ilmur þeirra barst að vitum
hans í hlýrri golunni. Það var eins
og vorið hefði skyndilega geystst
ÚRVAL
H. E. Bates er brezkur ritliöfundur,
fæddur 1905. Hann gaf út fyrstu bók
sína, „The Tow Sisters,“ þegar hann
var tuttugu og eins árs. Nœstu 15
árin ávann hann sér viðurkenningu
og álmenna hylli fyrir skáldsögur,
smásögur og ritgerðir um ýmis efni.
Einkum urðn vinsœlar sögur hans úr
ensku sveitalífi. — Sagan sem hér
birtist er ein af þremur sem komu út
t einni bók undir samheitinu „The
Nature of Love“. (Eðli ástarinnar).
Hér fara á eftir tvær tilvitnanir í
ritdóma um bókina.
„1 öllum þrem sögunum njóta
hcefileikar hans síns eins og þeir hafa
notið sín bezt áður — listrœn tök,
nœm skynjun fyrir enskri tungu og
hœfileiki hans til að skapa söguper-
sónum sínum náttúrumhverfi sem
hann sér nœmri sjón og sem lesand-
inn finnur að þœr eiga heima i.“
— Daily Mail.
,fiessar stuttu skáldsögur eru
meðal þess bezta sem H. E. Bates
hefur skrifað. Þroskað vald hans á
formi, frjótt ímyndunarafl, skýr,
markvís frásögn, nœmt auga fyrir
smámunum, máttug tjáning tilfinn-
inga og óvéfengjanlega sönn per-
sónusköpun — állir þessir eiginleik-
ar höfundarins njóta sin i þessum
sögum þannnig að lesandinn leggur
þœr frá sér auðugri að reynslu en
áður“.
— Daily Telepraph.
fram með ofgnótt hlýju, laufs og
blóma, úr kaldri f jarlægð einnar viku.
Hann var dálitla stund að ráða
það við sig, hvaða leið hann ætti að
fara heim til sín. Hann staðnæmdist,
horfði stundarkoxn á landið umhverf-
is, á þennan græna vorheim, sem
virtist vera skapaður af undursam-
legum grænum og hvítum eldum,
sem sindruðu undir bláum maíhimn-
inum.
71