Læknaneminn - 01.10.1994, Blaðsíða 15

Bólgusjúkdómur í göm kom einnig til greina.
VANDAMÁL SJÚKLINGSINS
VIÐ KOMU VORU
1. Óútskýrður niðurgangur með hita og kviðverkjum.
2. Þurrkur og slappleiki vegna vökvataps af völdum
niðurgangs og hita annars vegar og lélegrar
vatnstekju og næringar hins vegar.
3. Vanlíðan vegna hita og kviðverkja.
MEÐFERÐ VIÐ KOMU
Sjúklingurinn var hafður fastandi en fékk að dreypa
á vökva. Hann fékk vökva í æð með electrolytum og
sykri til að bæta upp tapið, einn lítra fyrstu
klukkustundina og síðan 150 ml á klukkustund.
Líðanin lagaðist fljótt við það eitt. Beðið var með
frekari virka meðferð þar til niðurstöður rannsókna
lágu fyrir en sjúklingurinn lagður upp á deild.
RANNSÓKNIR VIÐ KOMU
Blóðprufur sýndu hvít blk. 6,9 (n. 3,8-10,2), Hb.
151 (n. 118-158), hematokrit 0,454 (n. 0,360-0,470).
Deilitalning sýndi 55% stafi (n. 0-12) og monocyta
17% (n. 0-9) en væga hlutfallslega lækkun á
segmentum og lymphocytum. Sökk var42 (n. 0-23).
Söltin voru vægtlækkuðNa 132 (n. 136-148), C1 95
(n. 101-112) en K, kreatinin, glucosa og lifrarpróf
voru eðlileg. Þvagprufa var eðlileg, sömuleiðis
hjartarit og lungnamynd.
Þessar blóðprufur benda til þurrks með Hb. og Hct.
í efri mörkum (reyndust lækka talsvert eftir vökvun)
og með væga lækkun á söltum. Deilitalning og sökk
benda til sýkingar, og/eða bólguviðbragða.
Teknar voru saurprufur í ræktun og gerð var
smásjárskoðun á saur í leit að hvítum blóðkornum
sem getur samrýmst bakteríusýkingu en þau sáust
ekki.
GANGURÍ LEGUNNI
Daginn eftir innlögn hafði niðurgangur og hiti
haldið áfram og kviðurinn varð þaninn, garnahljóð
urðu minni og sleppieymsli komu fram í vinstri fossa
iliaca. Gerð var abdominal yfirlitsmynd sem sýndi
ileus ástand með vökvaborðum í ristli og í smágirni.
Mynd 1. Keratoderma blenorrhagica, útbrot
sem geta fylgt Reiter's sjúkdómi.
Það varþví gerð ristilinnhellingarmynd í kjölfarið en
þar var ekki að finna merki um lokun eða þrengingar
en vægar diverticulitisbreytingar sáust. Enn var því
líklegast að um iðrasýkingu væri að ræða.
Sjúklingurinn varþvísetturásýklalyf, ciprofloxacin,
gegn bakteríusýkingu í göm.
Svör úr saurræktunum komu á þriðja degi og
staðfestu Salmonella enteritidis og lyfið var virkt
gegn henni. Ræktanir frá blóði og þvagi voru
neikvæðar. Söltin í blóðinu urðu eðlileg næstu daga
og endurteknar saurræktanir viku seinna voru
neikvæðar.
Batisjúklingsins varfremurhægur, niðurgangurinn
var þrálátur og vægir kviðverkir einnig en hitinn
lækkaði á 2-3 dögum.
Eftir 5-6 daga, þegar sjúklingurinn var á batavegi
og á leið heim, fór hitinn að stíga aftur og 8 dögum
eftir innlögn kvartar sjúklingurinn um "beinverki" í
ökklum, hægra hné og mjöðm. Það vaknaði grunur
um að hann hefði reactivan arthritis eða Reiter's
siúkdóm. Við skoðun voru greinilegir liðverkir við
hreyfingu en ekki merki um bólgur. Þessi liðeinkenni
breiddust út næstu daga og hitinn var viðvarandi en
niðurgangur og kviðeinkenni voru horfin. Einkenni
frá mjóbaki, spjaldhrygg, hnjám, ökklum, ristum og
tábergi urðu áberandi. Einnig komu fram einkenni
utn bólgur við hásinarfestu. Væg óþægindi voru um
tíma við þvaglát en þvagræktun neikvæð. Á 10. degi
frá komu sást greinileg liðbólga í PIP lið 2. táar með
LÆKNANEMINN 2 1994 47. árg.
13