Úrval - 01.12.1964, Page 130

Úrval - 01.12.1964, Page 130
128 ÚRVAL vinna úr. í skemmtilega barna- skólanum, sem ég hafði gengið í í 8 ár, allt til 13 ára aldurs, og var stjórnað af geysilegu frjálslyndi samkvæmt nýjustu byltingarkenndu kenningunum, hafði ég lært að rækta sætar kartöflur og spila á „þögult“ píanó. (í þeim skóla áttum við sem sé ekki að spila á raunveru- legt píanó, fyrr en við höfðum „haft hamskipti „músikalskt“ séð“). Undirbúningsmenntun mín var að öðru leyti harla fá- tækleg, og þegar pabbi gerði sér grein fyrir því, að ég kunni hvorki að leggja saman eða stafsetja, gerðist hann alveg sam- þykkur þeirri fyrirætlun mömmu, að senda mig til nunn- anna. Og starf þeirra varð hálfu erfiðara vegna ifóstbræðralags okkar Mary Clancey. Systurnar gerðu allt, sem í þeirra valdi stóð, til þess að aðskilja okkur, en við Mary fundum alltaf ein- hverjar leiðir til þass að ná saman aftur —- og lenda í ein- hverjum nýjum vandræðum. Okkur var sagt það, svo að ekki varð misskilið, að aðgang- ur að þeim hluta klausturbygg- inganna, sem var samastaður nunnanna, væri okkur stranglega bannaður. „Ungu dömur,“ sagði Priorinnan við okkur, „ykkur er það stranglega bannað að ganga um nokkrar þær dyr þessarar byggingar, sem merkt- ar eru „Klaustur“. Ég geri ráð fyrir, að þið séuð allar læsar.“ „Háð, háð, vopn djöfulsins!“ hvíslaði Mary að mér. „Ungfrú Clancey virtist álíta, að orðsending hennar til ungfrú Trahey sé miklu athyglisverðari en mín,“ sagði Príorinnan og horfði á okkur hörkuleg á svip. „Mér þykir þetta óskaplega leitt, Príorinna,“ sagði Mary, ,en ég hélt, að það væri að líða yfir ungfrú Trahey, og ég spurði hana jiví bara að því, hvort nokkuð væri að henni.“ „Jæja, reyndu að standa á fótunuin nokkur augnablik enn, ungfrú Trahey, það er að segja, ef þú mögulega getur,“ sagði Priorinnan og tók tafarlaust hinni dulbúnu hólmgönguáskor- un. „Sá hluti byggingarinnar er heimili systranna,“ sagði hún. „Þið munduð ekki kæra ykkur um, að ókunnugt fólk rásaði að vild um heimili ykkar. Og við viljum ekki ókunnuga á heimili okkar. E[ ég rekst einhvern tíma á cinhvcrja ykkar í klaustr- inu, er mér að mæta.“ Mary gaf mér olnbogaskot, strax og Príorinnan var komin út úr herberginu. „Það er auð- veldast að heimsækja klaustrið, þegar systurnar fara út í kap- ellu til þess að biðjast fyrir,“
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.