Úrval - 01.11.1971, Qupperneq 97

Úrval - 01.11.1971, Qupperneq 97
95 FERÐ UM HINA SVÖRTU AMERÍKU handtók hana. Hún kom fyrir rétt og var þar dæmd sek í málinu. Og ég sagði við dómarann, að ég ætl- aði að áfrýja dómnum og ætlaði að Vefengja lögmæti þessarar bæjar- ráðssamþykktar um aðskilnað hvítra og svartra í strætisvögnum bæjarins. Síðan gerði ég það á formlegan hátt, en málið dróst sí- fellt á langinn, þangað til konan dó loks árið 1951, að mig minnir, en þá hafði málið enn ekki verið tekið fyrir af áfrýjunardómstól og jafn- vel ekki enn fært á skrá yfir þau mál, sem taka átti fyrir á næstunni. En samt héldum við baráttunni áfram. í hvert skipti sem einhver neitaði að fara eftir skipun strætis- vagnastjóra, var sá hinn sami sett- ur í fangelsi. Stundum var fólk jafnvel barið. Margir voru búnir að vera í fangelsinu í nokkra daga, áð- ur en það vitnaðis, að þeir hefðu verið fangelsaðir. Og loks kom að því, að fólki fannst mælirinn vera orðinn fullur. Það má einna helzt líkja því við fötu, sem vatn lekur stöðugt í í dropataii. Hún verður að lokum barmafull, og svo flýtur út af börmunum .Blökkufólkið var því reiðubúið að láta til skarar skríða, þegar viðureign strætis- vagnafélagsins við blökkukonuna Rósu Parks hófst. Rósa Parks: Dag einn í desember árið 1955 var ég stödd í strætisvagni á leið heim frá vinnu. Þetta var ósköp venjulegur dagur, en ég man, að mér leið ekki sem bezt og ég hafði ekki beinlínis hlakkað til þess að standa upp á endann í strætisvagn- inum, þótt ég byggist við að þurfa þess eins og svo oft áður. Þegar ég steig upp í vagninn, voru öll sætin aftan til í vagninum upptekin nema eitt sæti rétt fyrir aftan fremri hluta hans, þann liljuhvíta, sem ætlaður var hvíta fólkinu eingöngu. Ég sett- ist sem sagt í eitt af fremstu sæt- unum, sem ætluð voru blökkufólk- inu. Eftir að strætisvagninn hafði stanzað á þriðju biðstöðinni, voru öll sætin framan til þegar upptek- in. f þeim sat auðvitað aðeins hvítt fólk. Og einn af hvítu farþeg- unum, sem síðast hafði komið inn, varð að standa. Það var karlmaður. Strætisvagnastjórinn horfði aftur eftir vagninum og bað þau fjögur, sem sátu í fremstu blökkumanna- röðinni, að láta manninn fá sæti. Við vissum, að hann átti við okk- ur og að hann vildi, að við stæðum upp, til þess að þessi eini hvíti karl- maður gæti fengið sæti. Ég hreyfði mig ekki. Ég sagði ekki neitt. Vagn- stjórinn spurði mig þá: „Ætlarðu ekki að standa upp?“ Ég sagðist ekki ætla að gera það. Hann sagðist ætla að kalla á lögregluna, og ég sagði honum, að hann skyldi bara gera það. Ég var ekki hrædd og ekki held- ur reið. Maður eyðir helming allr- ar ævinnar í að gera lífið sem auð- veldast og þægilegast fyrir hvíta fólkið. En svo þegar maður þarf að fá flutning heim, er manni neitað um jafnan rétt. Það var ætlazt til þess, að við blökkufólkið lifðum bara til þess eins að auka þægindi og vellíðan hvíta fólksins. Og það var ætlazt til þess, að við sættum okkur við að vera rænd réttinum til þess að vera mannlegar verur.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132

x

Úrval

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.