Úrval - 01.09.1973, Qupperneq 62

60
ÚRVAL
innprentar barninu umkomuleysi og
aumingjaskap.
HVAÐ BER AÐ GERA GAGN-
VART ÓHEPPILEGUM FÉLÖGUM
BARNS ÞÍNS?
Flýttu þér ekki að láta álit þitt í
Ijós. Athugaðu málið vel.
Slíkir félagar veita þér tilefni til
könnunar og afnáms þinna eigin
fordóma.
En finnir þú, eftir slíka sjálfs-
prófun, að vinur bams þíns veldur
þér óþægindum, þá láttu barnið
vita það og segðu: „Eg hef reynt
að taka vel á móti vini þínum, en
mér fellur hann ekki. Það getur
verið mín sök, en ég verð að biðja
þig að bjóða honum ekki heim aft-
ur.“
Faðir nokkur sagði við son sinn:
„Mér er sagt, að Georg sé í bófa-
flokki, sem gengur um rænandi og
ruplandi. Þetta samrýmist ekki sið-
gæðishugmynd okkar hér í fjöl-
skyldunni. Eg vonast því til, að þú
umgangist hann ekki lengur."
Vilji nú drengurinn umgangast
Georg áfram, verður faðirinn að
endurskoða sína afstöðu og finna
málamiðlun.
Stundum gerist það auðveldlega:
„Jæja, látum svo vera að við
borðum saman, en sjáumst ekki eft-
ir skólatíma," sagði drengur í svip-
uðum kringumstæðum.
HVERNIG VILTU AUÐSY’NA
BARNI ÁSTÚÐ ÞfNA?
'Vmsum heppnast ekki að finna
augnablikin til að sýna ástúð sína
og umhyggju.
Danni missti „hamborgarann"
sinn í gólfið í veitingahúsinu, þar
sem feðgarnir sátu að snæðingi.
„Ég er klaufi,“ andvarpaði hann
gráti nær.
En pabbi hans sagði: „Heyrðu
Danni, ég leyfi engum að ávíta son
minn, ekki einu sinni honum sjálf-
um. Við förum ekki að skammast
hér. Þjónn, við ætlum að fá annan
hamborgara."
Faðirinn uppskar ást og þakklæti
sonar síns að launum.
Ekkert sýnir ást betur en næmur
skilningur á neyðarstund.
Bætur fyrir týnda muni getur
sannað ástúð.
María, 10 ára að aldri, týndi steini
úr hringnum sínum og var hrædd
við vanþóknun foreldra sinna og
grét sáran. En pabbi hennar sagði:
Það er hægt að setja annan stein í
staðinn. Á okkar heimili eru börn
og þeirra tilfinningar meira virði
öllum gimsteinum.
Orð hans voru huggun og sann-
færðu Maríu um ástúð föðurins.
Til ræktunar og eflingar elsku og
þakklætis þurfa foreldrar að læra
tungutak samúðar og skilnings.
Þau þurfa að eiga orð, sem meta
tilfinningar, andsvör, sem breyta
hugarangri, viðmót, sem sýnir virð-
ingu.
Heimurinn talar til skynseminn-
ar. Foreldrar — góðir foreldrar —
kunna það tungutak, sem til hjart-
ans nær.
☆