Úrval - 01.09.1973, Page 112

Úrval - 01.09.1973, Page 112
110 ÚRVAL Vorið 1907 tilkynnti háskólinn í Oxford, að hann ætlaði að sæma Mark Twain doktorstign. Undan- farin tvö ár hafði hann látið í veðri vaka, að hann ætlaði ekki að ferð- ast neitt framar. En nú vildi Ox- ford heiðra hann? „Það er hlutur, sem ég vildi hvenær sem er ferð- ast langt til að öðlast", skrifar hann í ævisögu sinni. Síðasta harmsefnið í lífi Twains gerðist á aðfangadag jóla 1909, þeg- ar Jean dóttir hans andaðist, aðeins 29 ára gömul. Seinna skrifaði hann: „Ég missti Susy fyrir þrettán árum. Móðusr hennar, — hennar óviðjafnanlegu móður — missti ég fyrir fimm og hálfu ári. Clara er horfin til Evr- ópu og lifir þar sínu lífi. Og nú hef ég séð á bak Jean. En hve ég er orðinn fátækur, ég sem var einu sinni svo ríkur.“ Fjórum mánuðum síðar voru Clara og maður hennar beðin að koma heim frá Evrópu. Mark Twain átti skammt eftir ólifað. Clara náði að koma til hans hinn 17. apríl 1910. Eftir tvo daga bað hann hana að syngja þrjá skoska söngva, sem hann hafði ætíð haft miklar mætur á. Clara segir svo frá: „Fimmtudagsmorguninn 21. apríl vaknaði hann óvenju hress og skýr í hugsun, en hafði samt ekki löng- un til að ræða við neinn. Ég sat við rúmstokkinn, þegar hann lauk skyndilega upp augunum, tók um hönd mína og horfði óhvikult í augu mér. Svo mælti hann í hálfum hljóðum: „Vertu sæl, elskan mín ... Ef við hittumst...“ Eftir þetta féll hann í svefn. Með- an sólarbirtan fölnaði úti við sjón- deildarhring hvarf hin stóra sál Mark Twains inn í hina þöglu ró og frið, sem hann hafði þráð þessa síðustu daga. Yfir andlitinu lá frið- sælt bros. Og enn einu sinni skein á himninum halastjarna Halleys, eins og hún hafði gert þegar hann kom í heiminn. Enda þótt við hefðum viljað jarð- setja þennan mann, sem við elsk- uðum svo mjög, í kyrrþey, þá gát- um við ekki daufheyrst við rödd þjóðarinnar. En sú beiðni barst hvar vetna frá, að jarðneskar leifar hins ástsæla skálds fengju að koma til New York. Þetta var gert. Mark Twain, sveipaður í hvítt, lá í kistu sinni í „Bresku kirkjunni" og fólk kom þúsundum saman til að sjá hið göfugmannlega andlit hans í síðasta skipti. Andrúmsloftið var þrungið lotningu. Síðan fluttum við hann til Elmira, þar sem hann fær að hvíla við hlið hennar, sem hann elskaði." Eitt breytist ekki: Breytingarnar taka ekki enda. Um hin nýgiftu: Hann stefnir að því að spara peninga, og hún stefnir að því að rugla stefnu hans.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.