Úrval - 01.02.1975, Blaðsíða 37

HUGRAKKASTI MAÐUR LOFTFIMLEIKANA
35
fljúgandi Gaona systkinum, sem
starfa hjá Ringling Bros. og Barnum
& Bailey fjölleikahúsinu. og engum
dyljast yfirburðir þeirra. Fyrir um
það bil ári veittu fjölleikahússér-
fræðingar þeim Oscarsverðlaunin
í þessari grein.
Tito hefur ennfremur náð valdi
á þreföldu heljarstökki, sem frægt
er orðið. „Það eru fáir, sem geta
farið þrefalt heljarstökk, að minnsta
kosti stöðugt. Ég get farið þrefalda
heljarstökkið blindandi. Enginn
annar getur leikið það eftir mér.“
Af öllum hinum margvíslegu
fimleikamönnum eru loftfimleika-
mennirnir þeir, sem bera af. Því
hefur verið haldið fram, að loft-
fimleikamenn séu bestu íþrótta-
menn í heimi. Varla geta nokkrir
verið betri í að öðlast fullkomið
vald á líkamanum, stæla vöðvana,
ná tímanákvæmni og lipurð katt-
arins. Þrefalda heljarstökkið er
leyndardómsfyllsta atriði í sögu
loftfimleikarólunnar. Það, sem í
áratugi hefur aðskilið snillinga
loftfimleika frá hinum. Aðeins fá-
ir loftfimleikamenn á þessari öld
hafa náð valdi á því.
Þegar Tito ætlar að fara þre-
falda heljarstökkið, tekur hann í
þverslá rólunnar, setur sig örstutta
stund í stellingar á pallinum, sem
er í 9 metra hæð frá gólfi og lætur
sig síðan svífa í loftinu. Hann hang-
ir í fullri líkamsstærð frá þver-
slánni með hrygginn hvelfdan og
tærnar beinar, síðan sveiflar hann
sér upp í hæstu stöðu rólunnar,
hraðar og hraðar og hærra og
hærra, þar til hann stendur tein-
réttur í loftinu og stansar þá brot
úr sekúndu í hæstu stöðu rólunn-
ar, í rösklega 12 metra hæð.
Kaðlar rólunnar eru slakir eitt
andartak, síðan ýtir hann þeim
þéttingsfast fram, og hann svífur
aftur niður gegnum loftið eins og
lifandi pendúll og sveiflast með sí-
vaxandi hraða, þar til hann þrýstir
hnjánum að brjóstinu og beygir
höfuðið niður og sleppir takinu á
slánni. Hann berst áfram í loftinu,
einn og án þess að vera festur við
neitt.
Hann byrjar strax að snúast,
hring eftir hring, einu sinni, tvisv-
ar, þrisvar með slíkum ógnarhraða,
að augun greina hann varla. Brot
úr sekúndu líður; hann réttir úr
sér og líkama hans er hægt að líkja
við hníf, sem smellur úr hulstri
sínu, og hann réttir úr örmunum
nákvæmlega á því örlitla broti úr
sekúndu, sem hann veit, að maður-
inn, sem á að grípa hann, kemur
svífandi í áttina til hans með út-
rétta arma. Hendur þeirra mætast
og smella saman. Tito tekur þétt-
ingsfast um framhandlegg gripils-
ins og hann um úlnliði Titos, og
síðan sveiflast þeir til baka í stór-
um tignarlegum boga á rólu grip-
ilsins.
Þetta gerist svo hratt, og á svo
fullkominn hátt, að fólk á bágt
með að skilja til fullnustu, hve
stórkostlegt þetta atriði er. A með-
alstarfsári fjölleikahúss fer Tito
þrefalda heljarstökkið 600 sinnum
—• tvisvar á virkum dögum og
þrisvar á laugardögum — það er
þó ekki alltaf jafn fullkomið. „Á
síðasta starfsári mistókst mér helj-
arstökkið þrisvar og datt niður á