Úrval - 01.02.1975, Blaðsíða 23

21
„LISTAMAÐUR í ÞÁGU HINNA ÞURFANDI"
það leyti sem greiðslum úr trygg-
ingunum átti að ljúka, gekkst hann
undir hjartaaðgerð. Hann léttist nú
um 40 pund. Lengi var hann að ná
sér, en loks íékk hann aftur heilsu
og gat tekið til við hjálparstarfið
með enn meiri krafti en áður.
Hann taldi nú ýmiss konar sam-
tök á að vera með og ávarpaði
samkomur, þar sem flestir gáfu sig
fram til einhvers.
Hann fékk félög til að stofna til
„hjálparviku", sem átti að sýna
fram á þörfina fyrir ýmiss konar
aðstoð.
Hann fékk að flytja ávarp í út-
varpið og gerði þar í stuttu máli
grein fyrir hinum ýmsu nauðsynj-
um hjálparþurfandi fólks. Maður,
sem var á ferð til flugvallar, hlýddi
á ávarpið, sneri við og lagði fram
50 dala virði (um 6000 kr.) í græn-
meti handa fátækri fjölskyldu og
flýtti sér svo að ná í flugvélina,
sem hann ætlaði með. Svipað var
um fleiri.
Hann gat útvegað hjálp handa
fyrrverandi föngum, sem þurftu að
koma sér upp húsnæði, og fékk til
þess 35 smiði og sjálfboðaliða. Einn
þeirra, sem hafði verið 18 ár í haldi,
sagði: „Hefði samfélagið sýnt mér
slíkan skilning, þegar ég var ung-
lingur, hefði ég sjálfsagt aldrei
komið í fangelsi."
Alls telur McDonald „Bræðra-
lagið“ sitt hafa nú þegar hlaupið
undir bagga í 7000 tilvikum, allt
frá því að flytja krabbameinssjúk-
ling í kobaltmeðferð til þess að
moka snjó af húströppum hjá öldr-
uðu fólki.
Nixon og Hubert Humphrey rit-
uðu honum viðurkenningarbréf, og
stjórn Minneasota-fylkis hefur lýst
ánægju sinni með „Bræðralag" Mc-
Donalds.
Líknarsamtök hafa hvað eftir
annað leitað til hans, þar sem skrif-
stofubákn þeirra eru stundum allt-
of lengi að leysa vandamál fólks í
alls konar kröggum. Mesta heiður-
inn, sem honum hefur hlotnast,
fékk hann þó hjá 2000 sjálfboðalið-
um sínum.
„Það er mikill heiður að fá hring-
ingu og fá að vera þátttakandi,"
segir maður nokkur. „írsku töfr-
arnir hans eyða öllum undanfærsl-
um. Hann er sannur listamaður í
þágu hinna þurfandi."
Ekki alls fyrir löngu hringdi
maður með sjálfsmorð í huga. „Það
er einhver hringing í höfðinu á
mér, og ég vil deyja.“ „Ertu of
þreyttur?" spurði McDonald. „Já,“
sagði maðurinn. „Ertu áhyggjufull-
ur yfir vandræðum þínum?“ „Já,“
svaraði maðurinn. „Heyrðu, vin-
ur,“ sagði McDonald, „ef þú ert í
vanda með þín eigin vandræði, þá
hugsaðu um annarra vandræði."
Tom McDonald veit, hvað hann
syngur.
☆