Úrval - 01.02.1975, Blaðsíða 144

Úrval - 01.02.1975, Blaðsíða 144
142 ÚRVAL ar eru farnar að þreytast," svaraði Fomor, „en ef þær fá hægri hend- ur af eitt hundrað sveinum og vinstri fætur af eitt hundrað meyj- um í málsverð, ná þær sér fullkom- lega aftur.“ „Ég hygg að betra mundi fyrir þær að hvílast fyrst, en njóta síð- an máltíðarinnar," sagði Fergus. „Og ég hef í huga hinar bestu hvíl- ur, sem við höfum raunar látið gera til þess að geta tekið með sæmd á móti ykkur. Sjáið hér, hve rótt barn mitt sefur í einni slíkri.“ Og hann benti Fomor á litlu dóttur sína, sem lá í netinu eins og feg- ursta perla í ostruskel. „Búið þá um skessurnar í þessu gulli,“ svaraði Fomor. „Það er best að þær sofi, meðan verið er að leita að mat handa þeim.“ FERGUS GAF NÚ tuttugu og fjórum skipa sinna fyrirmæli um að strengja á milli sín tólf net, þannig að tvö og tvö skip væru samsíða og net strengd á milli þeirra. Þegar svo hafði verið gert, var skessunum boðið að leggjast í þessar hvílur. Þegar þær höfðu komið sér fyrir, sigldu skipin á haf út. Þegar þau voru komin nokkrar mílur frá landi, kallaði Fergus: „Mananaan sjávarguð, hér færi ég þér skessurnar!" í sama bili reis há alda og velti öllum netunum, svo skessurnar duttu í sjóinn, og um leið og þær snertu hafflötinn breyttust þær í ógurlega kletta. Síðan hafa skess- urnar tólf staðið þarna úti við sjón- deildarhring. Þegar Fergus, sonur Mananaans kom aftur heim til sín, spurði Fa- mor, hvert skessurnar hefðu farið. Þá svaraði Fergus: „Þær fóru að heimsækja föður minn, og þær voru svo ánægðar með dvölina hjá hon- um, að þær ætla ekki að koma aft- ur.“ „Hvar býr hann?“ spurði Famor. „Við skulum finna þær og nema þær á brott frá honum, jafnvel þótt það kosti heimsendi.“ „Þið eruð frjálsir að því,“ svar- aði Fergus, „en ég gef ykkur þau ráð í vegarnesti að fara hægt og varlega yfir hafflötinn og gæta vel að. Skessurnar hafa breyst tölu- vert, en þó munuð þið þekkja þær, ef þið farið að með gát. Allir vita, að sá sem reiðin ræður yfir, finn- ur ekki einu sinni þá skó, sem hann hefur á fótum sér.“ Svo kallaði Fomor tröllin á ráð- stefnu. Eftir nokkrar vangaveltur ákváðu þau að þiggja ráð Fergus- ar, og héldu af stað og leituðu vandlega og rólega um öll höf heims að skessunum sínum. En þótt þau færu yfir skessurnar, þekktu þau þær ekki í þessum nýja búningi, og þegar stormar koma og litlu trén brotna og stóru trén svigna, þá er það vegna þess, að tröllin reiðast hinni löngu árang- urslausu leit og æða um heiminn öskrandi af bræði.“ ÞEGAR GAMLI MAÐURINN lauk sögu sinni, hélt hann áfram að stakka brenninu. „Ég hef ekki verið á sjó um sinn,“ sagði hann, „en mér er sagt, að það sé varla fisk að fá.“ „Það er enginn fiskur,“ svaraði
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.