Úrval - 01.02.1975, Blaðsíða 85

^Viltu aukg orðaforóa þinij?
1. kárína: grikkur, prakkaraskapur, yfirbót, ótuktarskapur, sprell, refs-
ing (fyrir drýgða synd), ofsagleði.
2. lurfur: skeinur, tötrar. hrúður, durgur, þykkt hár, sár (flt.), druslur.
3. spilkoma: hjólvinda, sjálfvirkt hljóðfæri, hluti í togvindu, mjólkur-
fata, leirskál, ærsl, hankalaus bolli.
4. ábóti: forstöðumaður munkaklausturs, matarskammtur til viðbótar,
viðbætir, dómari, galli, óhagræði, förunautur.
5. hnýfilyrði: stang, blótsyrði, spakmæli, stóryrði, háðglósur, lofsyrði,
ávítur. ,
6. karnaður: markaður, kynmök, gæfa, ógæfa, tepruskapur, hór, sorp.
7. sluddi: lélegur verkmaður, snjókoma, sóði, blautur snjór, dugleys-
ingi, fúlmenni, kauði
8. eðja: strit, iðni, mótlæti, leðja, starfsöm kona, óhreinindi í byssu-
hlaupi, starf.
9. fattur: sem ber sýnileg merki sjúkdóms eða meiðsla, skilningsgóður,
sveigður aftur á bak, hokinn, boginn, drembinn, örkumla.
10. lerkaður: kraftmikill, vandvirkur, seinvirkur, dauðþreyttur, ófull-
gerður, með þreytumerki, fullunninn.
11. kárnalegur: kjánalegur, fáránlegur, teprulegur, glettnislegur, hrekk-
vís, kankvís, íbygginn.
12. sloki: drykkjurútur, sjóbirtingur, stór sjóvettlingur, átvagl, teygur,
svolgur, dæld.
13. obbi: galli, gortari, mestur hluti, minnihluti, kuðungur, nebbi, snigill.
14. gríð: friður, sakaruppgjöf, vopnahlé, miskunn, vinnumennska, naut,
ákafi.
15. kaprún: geldhani, munkur, ábóti, folald, hetta (áföst kápu), slákápa,
skikkja.
16. að slyðra: að slefa, að draga, að ýta, að drattast áfram, að semja
frið, að leggja frá sér vopn, að lyfta með erfiðismunum.
17. kanúki: sleði, kórbróðir, trýni, smáaskur, kauði, náungi, þorpari.
18. drýldinn: þungbúinn, blettóttur, montinn, fúll, stríðinn, glettinn.
19. að dudda: að vinna hægt (og jafnt), að vera iðinn og þrautseigur,
að prýða, að hossa, að klæða vel gegn kulda, að muldra, að tosa.
20. norungur: tuddi, hím í kulda, kópur, einn aðalflokkur þelinga, fugl,
ungur selur, gamall selur.
Svör á öftustu síðu.