Goðasteinn - 01.06.1985, Blaðsíða 25

orustum milli manna eða manna og trölla og finnst mér af sömu
rótum sprottnir sem karlasögur í þjóðsögunum og ætti með réttu
sæti sér í flokki á eptir þeim. Dálítið er komið af gátum líka, flestar
í ljóðum eða þá þulum. Gaman þæti mér að heyra hvaða dóm þér
leggið á þessa barndómslega rælni mína.
Að lyktum treysti ég yður til að nefna við Jónsen í Ensku
höndlaninni hvort hann ekki vill taka mig í vor um kauptíðina til
smávegis innanbúðar afhendinga gegn sannsýnni þóknun. Þér eigið
svo hægt að nefna það við hann ef að þér eruð þar sem þér voruð.
Það er líka velgjörandi fyrir hann þar ég er að smáota undir nábúa
mína að fara suður og höndla við hann. Taka þeir því ekki fjærri
og ég er viss um lofaði hann þeim borgun nokkurri fyrir ferðina
mundu margir snúa sér að því að svo hver lokka annan. Sé honum
það meira í mun má hann láta mig vita það, einkum geri hann mína
bón. Þetta treysti ég yður til að nefna við hann og beiddi líka
drengina frá Holti sem eru í skólanum að nefna þetta við yður
hvernig það gengur, svo þér þurfið þá ekki að stautast við að skrifa
mér það aptur, því ég treysti þeim til að gjöra það, ef að þér sendið
mér ekki miða annarsvegar, sem ég þó óska eptir, uppá bækurnar,
því kæmi það að mér að koma suður í vor, þá kem ég með það af
þeim sem þér bendið á, svo framt ég væri búinn að fá vitneskju um
það hvað þér girntust og hvað ég kynni að geta.
Til er bótin í Varmahlíð af altarisklæðinu á Hvalsnesi. Hún mun
ekki, vænti ég, eiga sæti með fornaldar leifum en víst er um það,
bendingu gefur hún um gamla búnað kirkrtanna. Sagt er mér að til
muni brot af hringnum sem sagan segir tekinn hafi verið úr
„Þrasakistu” í rusli hjá síra Kjartani. Síra Þorsteinn Einarsson
ætlaði að steypa úr honum en gat ekki. Ég held ég geti annars engu
safnað af fornaldar leifum og er þó víst að vita mig brestur ekki
viljann. Mál mun að enda rollu þessa. Yðar einlægur velunnari.
Jón Sigurðsson.
4/2 ’65
Ljóðabók Eggerts Ólafssonar fékk ég hjá dreng einum sem búið
var að fá hana til að leika sér að. Var hann að troða henni ofan í
stokk og gefa börnum blöð úr henni. Keypti ég hana svo af honum
fyrir kver með vísum, smásögum og ljóðabréfum. Var mér nokkur
Goðasteinn
23