Goðasteinn - 01.06.1985, Blaðsíða 98

Goðasteinn - 01.06.1985, Blaðsíða 98
Á heimleið úr kaupstað Á ísköldu vetrarkvöldi 1877 var maður að nafni Halldór Jónsson á heimleið úr kaupstaðarferð. Hann var dapur í skapi, því að hann hafði lítið getað keypt, þar sem peningar brugðust, sem hann átti von á. Hann hugsaði um fólkið sitt heima, sem hafði lítið að bíta og brenna, og nú kæmi hann næstum tómhentur og hefði ekki einu sinni fisk í soðið meðferðis. Skyndilega hrökk hann upp úr hugsunum sínum og sá þá hvar stór maður með tvær fiskkippur kom gangandi móti honum í myrkrinu og hríðarmuggunni. Þetta var Indíáni að koma úr veiði- lerð með soðningu handa fólki sínu heinra. Halldór tók eftir því að maðurinn var berhentur og vissi að kalt mundi vera að bera þannig blautan fiskinn með berum höndunr. Það flaug í gegnum huga hans hversu heitur og vel settur hann væri með hendur sínar í tvennum ullarvettlingum. Hann gaf manninum merki um að stansa, tók af sér ytri vettlingana og rétti honum. Svipur Indíánans, sem var John Ramsey, glaðnaði við. Hann stakk höndum sínum óðar í vettl- ingana og án þess að segja orð, rétti hann Halldóri aðra fisk- kippuna. Jafnskjótt var hann horfinn út í myrkrið, en Halldór gekk heim á leið léttari í skapi og færði nú fólki sínu góða björg í bú. Sokkar fyrir fisk Þegar íslendingar voru að nema lönd norður með Winnipeg- vatni, voru þar engir hvítir menn fyrir, en aftur á móti talsvert af Indíánum. Samskipti íslensku landnemanna og rauðskinna voru yfirleitt góð og friðsamleg, svo að varla kom þar til árekstra. Eru til allmargar sögur af því, hvernig þetta fólk, þó af ólíkum kyn- stofnum væri, starfaði saman, kenndi hvert öðru og hjálpaðist að við að bjarga sér. Meðal annars kenndu Indíánar landnemunum að veiða dýr í skóginum og fiska í vatninu. í staðinn gáfu íslendingar þeim ullarsokka og vettlinga og leyfðu þeim að tjalda í nágrenni við bústaði sína. Indíáni einn, John Ramsey að nafni, er oft nefndur í gömlum sögnum þar vestra og þá jafnan að góðu einu. Reyndist hann landnemum oft mikil hjálparhella. Ein sagaaf honum hljóðar svo: 96 Goðasteinn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124

x

Goðasteinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.