Goðasteinn - 01.06.1985, Side 52

í hann vildi sauma sál,
síst var viskan fokin,
en hann fékk sér of seint nál,
öndin fyrr var strokin.
Sjálfslýsing
Benedikt bjó mjög lengi,
börn átti nokkuð mörg,
illa þó einatt gengi,
oft hann vantaði björg.
Á bæjurn bestu hann gisti,
bændur það liðu þó.
Alltaf át rneira en lysti,
úr offylli síðan dó.
Skráð eftir Kristínu Símonsdóttur í Gröf
Kýrnar í Hraunbæ vöntuðu og fór bóndinn þar, Árni Eiríksson,
einfeldningur, að leita að þeim til og frá, sagðist hafa kannað
dillurnar sem urðu á vegi hans, draugur hefði villt sig o.s.frv.
Njótur vífs í nauta leit
og nærri orðinn illur,
ég hef, sagði hann, upp um reit
allar kannað dillur.
Á Alviðru þá mætti mér sá myrkra skolli,
kvíða minum illum olli.
ófreskjan á næsta kolli.
Ákaflega örvaþór
elti og mjög sig gretti.
Heyra mátti hljóðin stór
hjá honum ílukletti.
50
Goðasteinn