Goðasteinn - 01.06.1985, Síða 60

að sjá að þú ert hér að veltast eins og lamb í slori, því það er ætlun
hinnar örgu Illfýsni að nú sé hún búin að ganga svo frá þér að þú
standir nú ekki hjálparlaust upp aftur. Þykist hún þá hafa unnið
mikinn sigur á okkur ef þú verður uppvís að þessari svívirðu. Láttu
hana nú ekki geta hælst um slíkt”
Bæði af gremju til Illfýsni og þessari hugvekju Aðvörunar reis ég
nú á fætur og reyndi að passa mig að steypast ekki aftur. Vissi ég
ekki til að neinn tæki eftir að ég var svona illa á mig kominn. En
var skömmin ekki söm fyrir því? Jú, en það var bara þetta, ég sætti
ekki átölum nema einnar persónu. Hver var hún? Samviskan!
Varaði ég mig svo betur á víninu á heimleiðinni, og enda ætíð
síðan, en þó hefir mér oft viljað til síðan, að verða mér til skammar
fyrir víndrykkju og gengur næst þessari sögu veisluveran mín í
Hvammi hér um árið.
Skyldi nú enginn vera farinn að hugsa sem svo: Er honum virki-
lega alvara, að halda því fram, að það er bæði skaði og skömm þó
maður drekki vínið aðeins til að gleðja sig og bæta heilsuna. Það
er mér reyndar, því eins og ég tók fram i fyrstu, tala ég hér um
áfengisnautnina og hennar afleiðingar af eigin reynslu. Set ég því
hér eitt dæmi upp á mig og víndrykkjuna, sem enginn skal geta
rekið og þykir mér undarlegt ef ég er aleinn sem þessa reynslu hefi:
Um sláttinn rið ég út einhvern sunnudaginn að hitta kunningja
mína og drekk á 1—2 og máske 3 staup, hérumbil í rennu, og er ég
þá orðinn mátulega hress eða góðglaður. Held ég mér svo við þetta
daginn út. En er kvölda tekur held ég heim og legst til svefns eins
og ég er vanur. Hvað skyldi mig nú dreyma? Mig dreymir nú reyndar
aldrei eins ljómandi skemmtilega og nú. Ég er við mátulega
hressandi víndrykkju hjá kunningjum mínum að syngja fjörug
kvæðalög. Nú á ég að fara að vakna og slá, sem ég að visu geri, og
er ég nú ekki dansandi fjörugur að höggva grasið? Nei, alveg
gagnstætt því, ég er nú því líkastur sem sótt sé í aðsigi, geispar og
dáðleysi sækja nú að mér. Mig langar að setja mig niður þegar ég
þarf að þrýna, sem ég þarf nú ekki mjög sjaldan. Að sama skapi
finnst mér sálarkraftar mínir vera sljóir ef ég ætti að brúka þá. En
af einhverju kemur þessi doðasótt? Hún kemur af því að vinið sem
ég drakk í gær kom óreglu á blóðrásina og æsingu í taugarnar og
58
Goðastein