Goðasteinn - 01.06.1985, Side 70

Sagnir
Eptir Þórð Eyvindarson
er lengi bjó á Sigríðarstöðum í Vesturhópi
Þórður á Sigriðarstöðum var sonur Eyvindar er fyrst bjó í
Kirkjuskógi í Dölum og síðar i Árnahúsum á Skógaströnd og síðast
á Þorfinnsstöðum í Vesturhópi. Eyvindur var Bjarnason bónda í
Langholti eystra, Ingimundarsonar, Bjarnasonar. Ingimundur var
fæddur í Langholti 1766 en Þórður í Kirkjuskógi 1800. Eyvindur fór
frá föður sínum til Hannesar biskups í Skálholti en fluttist vestur
með séra Jóni Gíslasyni að Hvammi í Hvammssveit.
Þegar Eyvindur var vinnumaður í Skálholti, voru þar ýmsir
forngripir, þar á meðal var stóll einn allmikill með miklum og
fornlegum skurðum bæði að aptan og á stólbríkunum. Stóll þessi
var brúkaður fyrir hjónastól þegar hjón voru gefin saman og tók
hann tvenn hjón: Það var þá almælt að þetta væri stóll Þórgunnu
frá Fróðá.
Á þeim tíma var einnig í Skálholti eirketill er tók 1 Vi tunnu og
var mjög víður neðan en mjóstur um miðjuna. Hann stóð ávallt á
hlóðum úti og hafði verið (soðið) í honum í einu gamalt naut og
gamlar ... (í tíð) Biskupa þeirra er næstir voru á undan Hannesi
biskupi. Var hann aðeins notaður til að sjóða í honum kú eða
nautgrip er ætíð hafði verið slátrað til góðgætis heimafólki þá er
lokið var túnáburði á haustum og var það kölluð haugkýr. Venja
þessi aflagðist í tíð Hannesar biskups en þá var ketillinn aðeins
brúkaður til ullarþvotta.
Einn gripur var járn afar mikið er brúkað var fyrir kirkjujárn í
68
Goðasteinn