Goðasteinn - 01.06.1985, Síða 71

Skálholti. Það var svo þungt að vart eða ekki gat nokkur höggvið
með því nema þrjú högg í senn þá er klaka skyldi höggva og var þó
mælt að búið væri að taka neðan af því þrisvar sinnum. Hvoru-
tveggi þessir gripir voru gefnir Skálholtskirkju af Bárði úr Bláfelli,
sem nefndur er í Ármannssögu, fyrir kirkjuleg í Skálhoiti, en
mönnum þeim er flyttu sig í kirkjuna gaf hann það sem í katlinum
væri. En er það var aðgætt virðtist það laufblöð ein er einskis verð
sýndust. Ei að síður tók einn maðurinn nokkuð af þeim í vettlinga
sína en hinu var steypt niður úr katlinum. En er út kom úr hellinum
voru laufblöðin orðin að gullpeningum. Vildu þeir þá snúa aptur
í hellinn en þá fundu þeir hvergi dyrnar og hlutu þeir frá að hverfa
við svo búið.
Það er mælt að til hafi verið saga af Bárði Bláfelling, sem nú er
glötuð, en þá sögu hafði Eyvindur heyrt að eitt sinn hefði Bárður
farið suður á Eyrar og keypt þar þrjár tunnur af korni og borið heim
til sín og hvíldi hann sig á þremur bæjum en meðan hann stóð við
pjakkaði hann holur með staf sínum í klappir á hverjum bæ... skál
tunnu og voru þær óbreyttar þá er Eyvindur var eystra og brúkaðar
til að geyma í sýru á sumrum. Þórður hefir gleymt bæanöfnunum
er Eyvindur hafði þó tilgreint.
Sunnan og austan undir Sauðafelli í Dölum er kelda ein sem
Glæsikelda er kölluð. í henni eru þrír pyttir kver upp undan öðrum
en í efsta pyttinum á að vera gullkista en ekki vita menn kver hana
hefir þar niðurlátið. Eitt sinn fóru tveir menn að grafa upp kistuna
og gátu komið reipi í hring er var í gaflinum. Fór þá annar ofan
undir kistuna og höfðu þeir hana á lopt. Sagði þá sá er uppi var:
„Nú höfum við hana ef Guð vill” Þá sagði hinn: „Hún skal upp
hvort Guð vill eða ekki” En í því losnaði hringurinn úr kistunni og
fór hún niður aptur ofaná þann er niðri var og fórst hann þar.
Hringurinn er síðan í kirkjuhurð á Sauðafelli og er á honum letur
sem enginn getur lesið.
Lbs. 1824, 4to. Handritið með þessum sögnum Þórðar Eyvindarsonar mun
skrifað af Jóni Guðmundssyni í Hólabæ í Langadal í Austur-Húnavatnssýslu. Aftan
við það liggur löng ritgerð skrifuð af Jóni 1871 og er fyrirsögnin: „Nokkrar
skýringar um Landnámsjarðir og ýms örnefni í austanverðu Húnavatnsþingi eptir
Landnámu og öðrum fornsögum.” Handritið er nokkuð skert af feyru.
Goðasteinn
69