Goðasteinn - 01.06.1985, Side 119

Goðasteinn - 01.06.1985, Side 119
Allir þessir menn áttu það sammerkt að vera trúir og góðir starfs- menn, sem mátu hag heimilisins ekki síður en sinn eigin og studdu, að þeirri festu og reglusemi, sem einkenndi heimilið að Syðri- Rauðalæk. Ég nafngreini aðeins tvo af mjög mörgum heimilisvinum sem heimilinu áskotnaðist. Halldór Teitsson, verkamaður í Hafnarfirði, dvaldist hin síðustu ár sín oft nokkra daga að sumrinu til eystra. Hann var í frændsemistölu við S-Rauðalækjarfólkið, sonur Vilborgar Halldórsdóttur frá S-Rauðalæk. Ásgeir Ólafsson hafði svipaðan hátt á og Halldór — var lengi árviss sumargestur. Hann var frá Lindarbæ í Holtum, bjó í Reykjavík og rak þar heildverslun. Eftir hartn er ljóð sem hann nefndi „Að Syðri-Rauðalæk” það lýsir vel hug hans til staðarins. Hér að framan lýsti ég góðum móttökum er ég fékk þegar ég kom að Syðri-Rauðalæk sem ungur piltur. Árið 1967 fluttust ung hjón á bæinn. Runólfur Haraldsson og Elsie Júníusdóttir. Þá var komið að brottfarardegi mínum þaðan. Þessi ágætu ungmenni bjuggu mig úr hlaði eins og væri ég þeirra eigin sonur. Þeim sendi ég kveðjur og þakkir. * Þegar rætt er um náttúrufegurð og fagra staði hérlendis er yfir- leitt ekki haft hátt um svæðið milli Ytri-Rangár og Þjórsár. Ég ætla ekki að leggja þar dóm á, en segja það eitt, að hafi ég nokkurs staðar skynjað náttúrufegurð, þá er það á æskustöðvum mínum á Syðri-Rauðaíæk. Endurminning um kvöldstund fyrir neðan túnið á S-Rauðalæk, þar sem Rauðalækur rennur fram á sandeyrum meðfram sléttum valllendisbökkum, þar sem gróður jarðar blómstrar, fegurð himins og blíða kvöldsins ríkir og góðgresisilmur og friður vorsins fylla loftið, þar er unnt að finna óbrotna lífs- hamingju. Viðlíka endurminningar eru margar svipaðar undir öðrum kringumstæðum. Ég nefni þau forréttindi, að sjá sól rísa að morgni yfir „austurfjöllin” útverði Suðurlandsundirlendis. Veturinn íslenski á líka sína fegurð í margvíslegum myndum. Hver og einn maður mótast af umhverfi sínu. Sjálfur tel ég mér það ávinning að hafa hlotið í arf áhrif frá góðu sveitaheimili, þar sem var virðing borin fyrir verðmætum, vinna frá morgni til kvölds sjálfsagður hlutur og regiusemi í hávegum höfð. Goðasteinn 117
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Goðasteinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.