Úrval - 01.09.1976, Blaðsíða 86

84
ÚRVAL
arðar líra. Heldur en gefa út skulda-
bréf — og hver vildi svosem kaupa
þau? — halda rómverjarnir áfram að
fá bankalán til daglegra nauðsynja.
Heildarupphæðin hækkar næstum
því um þriðjung árlega og ríkið er
alltaf á síðasta snúningi við að borga
lánin niður. Þessvegna eru ekki
miklar líkur til að borgin komist
nokkurn ríma á réttan kjöl.
Óreiðan virðist eiga sér bólfestu í
Róm. Skólarnir hafa sína sögu að
segja um það. Kennaraskortur,
kennslustofuskortur og ónógt
kennsluefni, — þökk sé slæmri af-
komu og fjöldi barna verður að nota
skólana til skiptis, sum fyrir hádegi
og önnur síðdegis. Árangurinn er sá
að börnin í þessum skólum geta talist
heppin ef þau fá 18 stunda kennslu
á viku. Og framhaldsskólarnir? Sál-
fræðinemi við Rómarháskóla hefur
fært sönnur á að eitt árið hafi
hann aðeins fengið tvo fyrirlestra.
Annaðhvort kom prófessorinn alls
ekki eða hann kom og enginn
fyrirlestrarsalur var laus — eða þá að
það var einhverskonar verkfall og
fyrirlestrinum því aflýst.
Sjúkrahúsum borgarinnar verður
ekki haldið gangandi nema af frum-
kvæði starfsfólksins. Um vorið 1975
munaði minnstu að San Giovannis
Hospital, sem er eitt stærsta borgar-
sjúkrahús Rómar, yrði að loka. ,,Við
eigum svo til ekkert af sárabindum
lengur, röntgenplötum eða lífsnauð-
synlegum meðölum,” útskýrði að-
stoðarforstjóri sjúkrahússins Elvio
Ruffino, læknir. „Röntgensérfræð-
ingurinn verður að fara til Kodak
og kaupa filmur fyrir sína eigin
peninga og vona svo að yfirvöldin
greiði honum upphæðina síðar. ’ ’
Verkefni hins opinbera? Á tímum
Ágústusar keisara gat Róm státað af
vatnsveitu sem nam daglega 1000
lítrum á hvern íbúa. Núna er vatnið
komið niður í 400 lítra og mikill
hluti þess ekki góður. Hvað viðvíkur
óútreiknanlegu rafkerfi Rómaborgar,
er hvorki hægt að tala um jafnan
straum eða riðstraum heldur við og
við straum. Borgarhlutarnir verða oft
að bjarga sér tímunum saman án raf-
magns vegna þess að einhvernsstaðar
hefur brunnið yfir eða álagið er of
mikið. Og jafnvel þegar straumurinn
er loksins kominn á verður spennu-
fa.ll svo ljósaperurnar gefa frá sér
blikkandi draugaljós og hljómplötu-
músíkin líkist mest lírukassaspili.
Víkjum aðeins að símakerfinu.
Reiður Rómarbúi varð einu sinni
að eyða fullum þremur rímum í að ná
í símann, sem tekur við bilanatil-
kynningum, bíðandi í öðrum síma
eftir að geta tilkynnt að hans eigin
væri í ólagi. Loksins þegar hann náði
sambandi fékk hann rétt ráðrúm til
að segja pronto! áður en sambandið
slitnaði. Einn mánuðinn fékk Gabri-
ella nokkur Arcangeli reikning frá
símanum, sem er ríkisrekinn, upp á
hvorki meira né minna en 976 símtöl
þótt síminn, sem hafði verið pantað-
ur fyrir mörgum mánuðum, hafði
alls ekki verið settur í samband hjá